อุปกรณ์การทำงานแบบระยะไกลชนิดไร้สาย ตอนที่1

พระปรางค์ ที่ร่มรื่นและเรียบราบ ทั้งอยู่หลังวัดที่จะออกไป โรงเรียน มโนภาพของผมถึงกับเห็นเสมากำลังร่ายดาบสองมืออยู่เลย จึง เห็นร่วมกันว่า เติมน่าจะเป็นลานหน้ากุฏิของพระครูขุนซึ่งตั้งอยู่หน้าป่าช้า เสร็จจากวัดพุทไธสวรรค์ ซึ่งคุณกวีเรียกว่า มหาวิทยาลัยของ ดักฟังความเคลื่อนไหว เสมาขุนศัก คุณหมดณัฏฐ์ก็พาพวกเราข้ามฝังเจ้าพระยา ตรงสะพานที่ จะ'โปอำเภอเสนา'ใกล้1จุ วัดกษัตราธิราช เลี้ยวขวาเข้าถนนอู่ทอง ผ่าน โรงพยาบาลพระนครศรีอยุธยา จึงเลี้ยวซ้ายเข้าถนนศรีสรรเพชร (เดิม ซื่อถนนป่าตอง) ตรงนี้ก็จะเริ่มแกะรอยบ้านเสมา บ้านเรไร  กันล่ะแล้วความอยากของผมก็มาถึงจุดที่ต้องหาบ้านของพระเอกเสมา และบ้านแม่ข้าหลวงเรไรนางเอก หรือบ้านท่านขุนรามเดชะนั่นเอง ซื่ง ยากมาก แต่คุณประยุกต์ก็ทั้งกางแผนที่ กางหนังสือ ชี้ แล้วพาผมเดิน ตามไปดูพร้อมกับอธิบายว่า การดูอยุธยาโบราณนั้น ก่อนอื่นต้องดิกษา ภูมิศาสตร์กรุงศรีอยุธยาเสืยก่อน โดยการอ่านหนังสือหลายจุ เล่มดูแผน ที่โบราณว่ามิลักษณะเซ่นไร จะกำหนดจุดไหนเป็นจุดเริ่มต้น การหาสถาน ที่ดังกล่าวก็ต้องใช้เวลาไปดูหลายจุ ครั้ง คืออ่านเรื่องขุนดิก แล้วไปดูแผนที่ พอจำแผนที่ไต้แล้ว ความจำของคุณจะเลอะเลือนทันทีตอนไปดูของจริง เพราะซื่อเก่าในเรื่องขุนดิก ยังไม่มิในแผนที่ ดักฟังระยะไกล  ที่พระยาโบราณ'ราชธานิ'นทร์ ท่านดัดไว้ซึ่งท่านบอกว่า เป็นผังเมืองกรุงศรีอยุธยาใน พ.ศ. ๑๘๙๓ - ๒๓๑0 เลย ก็ต้องอ่านหนังสือคำอธิบายของพระยาโบราณฯ ท่านมาประกอบดู สืงแวดล้อม แล้ววิเคราะห์ว่า คงจะเป็นตรงนั้นจุสิงแรกคือ การดูแผนที่กรุงศรีอยุธยา ซึ่งผมดูว่ามิลักษณะเหมือน ขวานหิน ในยุคหิน แต่พระยาโบราท่านบอกว่า อยุธยาสมัยก่อนเป็น แหลม หาใช่เกาะเมืองอย่างทุกววันนั้ไม่ ท่านบอกว่า...พมเคยไปอยุธยาครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๘ ตอนนั้นมาเรียนแกหัดครู อยู่ที่โรงเรียนแกหัดครูบ้านสมเด็จเจ้าพระยา (สถาบัน- ราซภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา ปัจจุบันใ ไปอยุธยาครั้งนั้น ผมคิดว่ายัง เปีนโขคดีของผมที่ได้เห็นกรุงศรีอยุธยา ที่ยังเป็นกรุงเก่า เป็นอนุสรณ์ สถานแห่งความรำลึกถึงความเป็นชาติไทย พวกเราที่ยังเป็นหนุ่ม (สมัยนั้น) และได้เล่าเรื่องประวัติศาสตร์ ที่คุณครูพรื่าสอนถึงความสูญเลึยเอกราช อย่างยับเยิน เพราะฉนั้นความรู้ลึกของพวกเรา นักเรียนแกหัดครู บ้านสมเด็จเจ้า พระยา ชั้นป.ป.ปี ๑ จึงเป็นไปในลักษณะเจ็บแค้น เลือด ไทยเดือดปุดรุ ที่ได้เห็นซากปรักหักพังที่ยังบรีสุทธิ้ คือยังเป็นของจริง ส่วนใหญ่ อยุธยายังเป็นบ้ามีด้นพุทรามาก บน  และใต้ด้นพุทรา มีอีกา เป็นฝูงใหญ่รุ ฝูงหนึ่งไม่น้อยกว่า ๒๑ ตัวมองไปรอบรุ เห็นเป็นปาละเมาะ มียอดเจดีย็โบราณสถานเลึยดยอดขึ้นมาเป็นระยะรุ จากพระราชวังไป กินข้าวที่หัวรอ ยังเห็นทุ่งลิบรุ ซากโบราณสถานที่ดูเหมือนจะเป็นความ

เครื่องดักฟัง

การผลิตเครื่องดักฟังที่สามารถพกพาได้

"การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่มากขึ้นเท่าไหร่ ผมก็จะยิ่งนิ่ง มากขึ้นเท่านั้น"ทั้ง เรจจี และ เกร็ตสกี รจุดร่วมอย่างเดียวกันที่สรุปได้อย่าง เข้าใจได้ง่ายๆ ว่า "ต้องรสติที่แน่วแน่ มั่นคง โดยการซ่อนความประหม่า I    หรอความกลัวเอาไว้ ดักฟังมือถือ  ไม่ให้คู่แข่งขันได้เห็น"เมื่อคู่แข่งขันเห็นว่า เรจจี หรือ เกร็ตลกี รความสุขุมเยือกเย็น รสติและไม่ประหวั่นต่อการแข่งขันที่กำลังดำเนินอยู่ คู่แข่งขันก็จะรู้สึก หวั่นไหว และหวั่นเกรงทานจนทำให้ตัวคู่แข่งขันนั่นแหละกลายเปีนฝ่ายเลียสมาธิจนลนลาน และสร้างผลงานที่ไม่ดี หรือเกิดความพลาดพลั้งได้ง่าย ๆทั้งที่ เรจจี และ เกร็ตสกิ อาจจะไม่ได้เก่งกว่าคู่แข่ง แต่ด้วย ชื่อเสียงบารรที่รมาแต่ดั้งเดิมและการคุมตัวเองเอาไว้อยู่ จึงทำให้เขา เอาชนะคู่แข่งได้ด้วย ''ฝิมือ" และ ’หลักจิตวิทยา' LaserLight. Fหรือหากเปรียบ เทียบง่ายๆ เครื่องดักฟังไร้สาย  ก็คงไม่ต่างเท่าไหร่จากแนวคิดของ ไทเกอร์ วู้ด ท'‘ในอดีตปีคนเคยกล่าวเอาไว้ว่า หากต้องการเอาชนะ ไทเกอร วู้ด ต้องเล่นโดยไม่ปีผิดพลาด ทั้งที่ความจริงใช่ว่า ไทเกอรจะเล่นไต้โดยไม่ปีผิดพลาด แต1เมื่อคู่แช่งเชื่อฝังใจ เช่นนี้ เมื่อเล่นพลาดก็เลยแพ้หลุดลุ่ย"หากเทียบกับกลยุทธ์ทางการศึกลงครามล่ะก็ คงจะเป็นการที่ "ขงเบ้ง นั่งตีขิมบนกำแพงเมือง" เพื่อให้ศัตรูที่มาล้อมเมืองเกิดความ กังวลใจว่าฃงเบังต้องซ่อนกองทัพจำนวนมหาศาลเอาไว้ภายในกำแพงเมือง จึงทำให้ไม่รู้ร้อนรู้หนาว นั่งตีขิมอย่างสบายใจ ซึ่งความจริงแล้ว ในเมืองที่ ฃงเบังถูกส่งให้มาดูแลมีทหารอยู่เพียงน้อยนิด หากคุณผู้อ่านที่เป็นนักธุรกิจ ต้องการนำไปปรับใช้ให้เป็นกลยุทธ์ทางการค้า ก็คงจะเป็นแนวคิดที่ว่า"การดำเนินธุรกิจใดๆ ก็ตาม แม้ภายนอก หริอในองค์กรอาจ จะมืปัญหา โดยเฉพาะเรื่องคอขาดบาดตาย หรือเรื่องระลาระสาย  อุปกรณ์ดักฟังเสียง การรักษาภาพลักษณ์หรือภาพพจน์ ให้สังคมภายนอกบริษัทหรือนอก องค์กรรู้สึกว่าเป็นปกติ เหมือนไม่มือะไรเกิดขึ้นจึงเป็นสิ่งสำคัญ"ความจริงแล้วหากบริษัทใด ๆ เกิดปัญหาใหญ่ภายในองค์กร ไม่มีทางที่ดู่แข่งทางธุรกิจ'จะไม่รู้ เพราะเรื่องอย่างนี้จะปิดอย่างไรก็ไม่มื ทางมืด จึงมืมูลปรากฏอยู่เสมอ การรักษาภาพลักษณ์และภาพพจน์จึงถือว่าเป็นสิ1งสำคัญ เพราะนั่นหมายถึงความเชื่อมั่นในการดำเนินธุรกิจที่คู่ค้า ลูกค้า หรือ สังคมจะเกิดความรู้สึกเชื่อมั่น หรือเกิดความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งต่อ องค์กรของคุณ อันจะเป็นผลต่อการดำเนินธุรกิจเมื่อคุณรู้ว่าโลกธุรกิจเสมือนโลกของการแข่งขันในเกมกีฬา และ คุณต้องการหากลยุทธ์ทางการค้า เพื่นำมาใช้ในการสร้างความมั่งคั่ง รารวยและความเจริญรุ่งเรืองให้กับองค์กรแล้วนอกเหนือจากหลักบริหาร หรือหลักการตลาดที่ค้นหาได้จาก ตำราเรืยน หรือจากคู่มือ หนังสือทางธุรกิจต่างๆ หรือไม่ว่าจะเป็นแนว- คิด คติพจน์ หรือแรงบันดาลใจ ของนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จระดับ โลก คิอสิ่งที่คุณสามารถนำมาปฏิบัติใช้ในเขิงธุรกิจ เพื่อสร้างความมั่งคั่ง รํ่ารวยได้ด้วยการนำมา '‘ปรับเปลี่ยน' หรือ ''ดัดแปลง'  ให้เข้ากับธุรกิจ ของคุณอย่างน้อยแม้อาจจะปรับใช้ไม่ได้อย่างเต็มที่ แต่อย่างน้อยก็จะ สามารถสร้างกำลังใจ และสร้างความมุ่งมั่น และสร้างความฮึกเหิมให้ เกิดขึ้นเมื่อได้รู้ เพราะการจะก้าวเป็นนักกีฬาระดับโลกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ต้องผ่านการผึเกฝน ความอดทน การล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่มาแล้วหลาย ต่อหลายครั้ง

เครื่องดักฟัง

คนแก่สามารถรับฟังได้มีประสิทธิภาพน้อยกว่าวัยกลางคน

โชคดีที่ในช่วงเวลานั้น อินเตอร์เน็ตกำลังเริ่มเข้ามามีบทบาทในวิถี ชีวิตและลังคมของชาวอเมริกัน เคส จึงพยายามหาช่องทางความเป็น ไปได้ ในการสร้างธุรกิจในโลกออนไลน้ที่อาจจะยังไม่มีใครลงทุนทำ หรือมีคนลงทุนทำแต่ยังไม่มากนักแล้วแผนงานทางธุรกิจก็ปรากฏออกมาเป็นผลสำเร็จ นั่นก็คือการสร้างเว็บไซต์  เครื่องช่วยฟังดิจิตอล ''อเมริกาออนไลน์' (America Online) เครือข่ายออนไลน์ที่คนทุกคนสามารถรับข่าวสาร ซื้อ สินค้า และติดต่อกับญาติมิตรไค้ตลอดเวลา ซึ่งนี่แหละคือสิ'ง ที่yบริโภคต้องการช่วงแรกๆ ที่ เคส ก่อตั้งบริษัท มีแต่คำครหา มีแต่คนคิดว่า ธุรกิจนี้ไปไม่รอด เพราะมีปัญหาน้อยใหญ่เกิดขึ้นมากมายด้วยหัวใจที่มุ่งมั่นแม้เมื่อถึงทางตันแต่ก็ยังไม่ย่อท้อ ต้องมุ่งหวัง อย่างเดียวว่าผู้บริโภคต้องการอะไรอันเป็นสิงสำคัญที่สุด ทำให้อเมริกา ออน'ไลนโดน'ใจ โดนความต้องการชองผู้คน กลายเป็นเว็บไซต้ที่ประสบ ความสำเร็จมหาศาล คิอเป็นปรากฏการณ์ทางลังคมที่ผู้คนทั่วโลกกล่าว ถึง ซึ่งก็คงจะคล้ายๆ กับกระแสความคลั่งไคล้ใน Twitter และ Facebook ในปัจจุ''ผมเสียแขนไปแล้วสองข้าง และขาอีกข้างสู่ปากอ่าวเม็กซิโก แต่จะไม่ ยอมเสียศักดิ้ศรืเด็ดขาด"ด้วยความมุ่งมั่น ไม่ยอมแพ้ในสิ่งที่เกิดขึ้น ฉี จึงมุ่งมั่น'ปีกฝน'ใช้ ปากคีบปากกาเพราะอยากเรียนและอยากเขียนหนังสือได้ และพยายาม หาทางเป็นศิลปิน แต่ถูกพ่อต่อว่าพิการแล้วจะทำไปทำไม มันน่าลมเพข จึงทำให้ ฉี ต้องอยู่แต่บ้าน ไปพร้อมๆ กับการปีกวาดรูปด้วยการใช้ ปากคาบพู่กันวันหนึ่ง ฉี ดูรายการโทรทัศน์ และเปิดไปพบกับรายการลารคดี ที่นำเลนอภาพวาดสมัยยุคเรอเนสซองส์ ที่ตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์ลูพ่รี  ประเทศ ฝรั่งเศส ทำให้ฉีมุ่งมั่นที่จะเป็นศิลปิน แต่ ฉี ไม่ลามารถจะไปเรียนวาดรูป ได้เพราะการเรี เครื่องช่วยฟังpantip ยนศิลปะต้องใช้เงินมากเมื่อเป็นเช่นนี้ ร จึงศึกษาการวาดรูปจากการอ่านหนังสือ เรียนรู้และทำความเช้าใจด้วยตัวเอง เป็นเวลาถึง 7 ปี จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2523 ฉีก็ได้รับโอกาลที่องค์กรเพื่อคนพิการจัดตั้งโครงการศิลปะ แก'คนพิการขึ้น แต่โครงการกลับอยู่ได้ไม่ถึงเดือนเพราะถูกยุบไปเสียก่อน ทางออกของ ฉี จึงเปีนการรวมเงินกับเพื่อน 5 คน ซื้ออพาร์ต- เมนต์สร้างสตูดิโอเล็กๆ ที่บ้าน โดยได้รับแรงสนับสนุนจาก เฉิน รุ่ย หลาน ครูลอนศิลปะ ผู้แนะนำให้ ร รู้จักกับ วู อาชัน จิตรกรชื่อดัง รจึงได้ มีโอกาสได้เรียนกับ วู อาชัน โดยในชั้นเรียนวาดนั้นหากใครตามไม่ทัน ก็สามารถเอางานกลับไปทำที่บ้านหนึ่งปีผ่านไป วู อาชัน ได้มีโอกาสจัดนิทรรศการ 18 ภาพ โดยมีคนซื้อทั้งหมด ได้เงินมา 70,000 บาท แต่นี่ไม่ใช่เปัาหมาย เพราะ ร ต้องการล่งภาพให้สมาคมศิลปะ เพื่อจะได้ล่งภาพเข้าร่วมในนิทรรศการ ต่างๆ ซึ่งรพยายามมา 6 ครั้ง แต่พลาดทุกครั้งเครื่องช่วยฟังยี่ห้อไหนดี  จนในปีพ.ศ. 2525 จึง ได้มีโอกาสแสดงผลงานเป็นนิทรรศการของตนเองบ้างแต่แล้วเรื่องร้ายๆ ก็ตามมาหลอกหลอนและทำร้ายเขาอีก เมื่อ ในศินหนึ่งขณะที่ใข้คางเปิดหนังสือเรียนตามที่ ร ได้ไปเรียนภาคคํ่า เขา ถูกขอบกระดาษบางๆ บาดเข้าที่ดวงตา จนทำให้แก้วตาหลุด ผ่าตัดสอง ครั้งก็ไม่หาย จึงล่งผลให้ดวงตาข้างนั้นเป็นข้างที่ใช้การไม่ได้ ทำให้ต้อง ตาบอดไปอย่างน่าสงสารเพราะคนทุกคน '•ต้องมีเนื้อคู" ซึ่งเมื่อถึงเวลาเนื้อคู่จะมาเอง ใน ปีพ.ศ 2530 ร ก็ได้แต่งงานกับหญิงลาวที่เข้าใจตัวตนของเรา ซึ่งชีวิต หลังการแต่งงาน เขาจะใช้เวลา 10 ชั่วโมงในแต่ละวัน สร้างงานได้ 10 ชิ้นใน 1 ปี

เครื่องช่วยฟัง

ช่วงนี้โจรขโมยระบาดหนักทางการจึงได้ติดตั้งอุปกรณ์เพื่อตรวจสอบพฤติกรรม

ว่า “ไม่ว่าการกระทำนัน จะได้กระทำก่อนหรือหลังวันใช้ พ.ร.บ.นี้ ก็ถือว่า เป็นอาชญากรสงคราม”
แต่ศาลพิจารณาแล้วว่า กฏหมายนี้เป็นกฎหมายย้อนหลัง ขัดกับกฎ หมายรัฐธรรมนูญ ม.® sr ซึ่งระบุไว้ว่า ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย บุคคล ย่อมมีเสรีภาพบรืบุรณในร่างกาย เคหะสถานทรัพย์สิน การพูด การเขียน การโฆษณา ดักฟังระยะไกล  การศึกษาอบรม การประชุมโดยเปิดเผย การตั้งสมาคม การ อาชีพขณะที่จำเลยกระทำความผิด ไม่มีกฏหมายบังคับห้าม ถ้าจะตีความ มีความผิดย้อนหลัง เป็นการขัดรัฐธรรมนูญ ม. บัญญัติไว้ ว่าบทบัญญัติแห่งกฎหมายใดๆ ซึ่งมีช้อความแย้งหรือขัดต่อรัฐธรรมนูญ ท่านว่าบทบัญญัตินั้นเป็นโมฆะคดีนี้ โจทก์ฟ้องให้ลงโทษจำเลยตามพ.ร.บ. นี้ไม่เป็นความผิดศาล ก็ไม่มีอำนาจลงโทษจำเลยได้จึงพร้อมกันพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์เสียและ ปล่อยจำเลยให้พ้นข้อกล่าวหาไปไม่มีใครเคยคิดว่า จอมพล ป. อาชญากรสงครามหมายเลขหนึ่งอิเล็กทรอนิกส์ ของเมืองไทย จะหลุดรอดการลงโทษไปได้ เพราะอาชญากรสงครามฝ่าย อักษะประเทศแต่ละคนได้ถูกแขวนคออย่างน่าสยดสยองกันระนาว เช่น โต โจ เปแตง รีมเบนทรอป ฯลฯแต่น่ามหัศจรรย์จริงๆ จอมพล ป. รอดจากการแขวนคอไปได้อย่าง ปาฏิหาริย์?!หวนคืน สู่บัลลังก์นายกๆ^ฐบาลหม่อมเสนีย์ ปราโมช ต้องผจญวิกฤติการณ์หลํง สงครามโลกครั้งที่ ๒ เซ่น เกิดจลาจลในเยาวราช เจริญกรุง หัวลำโพง บางลำพู เรียกว่า “จลาจลเลี๊ยพะ” เป็นการตะลุมบอนระหว่างคนจีน และคนไทยประเภทหัวไม้ในที่สุดตำรวจเข้าคุมสถานการณ์ใว่ใด้ภายใน ๓ วันบ้านเมืองต้องเผชิญกับภาวะข้าวยากหมากแพงทั่วประเทศ เป็นเหตุ ให้หม่อมเสนีย์ตัดสินใจยุบสภา เปิดให้มีการเลือกตั้งใหม่ในวันที่ ๖ มกราคม พ.ศ. ๒<£'๙๙ ได ส.ส. ๙๖ คนสภาผู้แทนราษฎรมีมติเป็นเอกฉันทิให้นายควง เครื่องติดตามขนาดจิ๋ว  อภัยวงคั เป็นนายก รัฐมนตรี แต่รัฐบาลนี้อยู่ได้ไม่นานก็เกิดปัญหา เมื่อ ส.ส.นายทองอินทร์ ภูริ พัฒน์ ได้เสนอร่าง พ.ร.บ.คุ้มครองค่าใช้จ่ายของประชาชนในภาวะคับขัน เพื่อป้องกันไม่ให้กลุ่มพ่อค้า ข้าราชการ ฉวยโอกาสแสวงหากำไรในการขึ้น ราคาสินค้า และป้องกันเจ้าหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์โดยมิชอบ ฝ่ายรัฐบาลคัดค้าน พ.ร.ย.ฉบับนี้ เพราะไม่มีใครจะควบคุมราคา สินค้าได้และจะไม่เกิดผลดีอีกด้วย ในที่สุดสภาลงมติรับหลักการให้รับร่างนี้ ด้วยคะแนนเสียง ๖๕ ต่อ ๖๓ นายควงถึงกับลุกขึ้นกล่าวด้วยความไม่พอใจ “ท่านสมาชิก...ก็เป็นอันว่าถูกต้อง เมื่อสมาชิกจะให้รัฐบาลทำ ทาง รัฐบาลทำไม่ได้ ข้าพเจ้าก็ต้องลาออก”แล้วนายควงก็ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในวันที่ ๑ C มีนาคม ๒srC๙ และในวันที่ ๒๑ เดือนเดียวกัน สภาผู้แทนฯ ได้ซาวเสียง สรรหาผู้มาเป็นนายกรัฐมนตรี ทุกคนเห็นควรให้นายปรีดี พนมยงค์ รับ ตำแหน่งนี้ด้วยมติเอกฉันท์แต่ยังไม,ทันที่นายปรีดีจะจัดตั้งรัฐบาล วันรุ่นขึ้นของวันที่ ๙ มิถุนายน ๒arc๙ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล เสด็จ สวรรคตด้วยพระแสงปีนตกถึงตอนกลางคืนมีการประชุมสภาเป็นการเร่งด่วนเพื่ออัญเชิญ และสถาปนาสมเด็จพระอนุชา เจ้าฟ้าภูมิพลอดุลยเดช ดักฟังในรถยนต์  ขึ้นเป็นพระมหา กษัตริย์ ซึ่งสภาผู้แทนฯ ได้ลงมติเป็นเอกฉันท์และสมานฉันท์ชีวิตทางการเมืองของนายปรีดี พนมยงค์ ไม,ค่อยจะราบรื่น เท่าใดนัก เพราะมีข่าวลือกล่าวหาว่าท่านมีส่วนรู้เห็นในการปลงพระชนม์ พระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดลจนในที่สุดรัฐบาลนายปรีดีจำเป็นต้องลาออก และต่อมา พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ้ ผู้มีสายลัมพันธใกล้ชิดกับนายปรีดี เข้า ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสืบต่อมาแม้หลวงธำรงนาวาสวัสดิ้ขึ้นบริหารประเทศ แต่ปัญหาการสวรรคต

เครื่องดักฟัง

เครื่องดักฟังที่สามารถติดตั้งได้กับทุกเครื่องที่ต้องการอยากติด

ดอนเมือง ผมเห็นว่าญี่ปุนได้จัดการก่อสร้างต่างๆ ที่ดอนเมืองมากมาย ผม จึงสั่ง,ให้รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทย พล.ท.พรหมโยธี ให้สั่งแก่อำ๓อธัญ ญะ อำเภอบางเขน อำ๓อลำลูกกา สั่งไปให้ชี้แจงแก่ราษฏรว่า ขออย่าไป  ดักฟังราคา ทำงานกับญี่ปุน ครั้งหนึ่งตอนกลับจากลพบุรี ผ่านมาทางดอนเมืองโดย พบหัวหน้าคนงานคนหนึ่งกำลังควบคุมการก่อสร้างทางต่างๆ ของญี่ปุน ตามถนนจากดอนเมืองไปรังสิต ยังจำได้ว่าได้สั่งให้ ร.ต.อ.ชอุ่มฯ ให้ลงไป ขู่คน'นี้'ให้เลิกทำงานกับญี่ปุนการต่อสู้ขัดขวางญี่ป่นเกี่ยวด้วยการเช่าบ้านแลรสถานที่ของญี่ป่นนรสิงห์ เพื่อใช้เป็นสถานฑูต ผมก็แย่ง หมายถึงเครื่องมือช ซื้อไปเสียก่อน เพราะไม่ต้องการให้ญี่ปุนเข้ามาในบริเวณนี้ ท่านเจ้าของ บ้านเดิมได้ส่งจดหมายของผมไปลงหนังสือพิมพ์ ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีอยู่ ทั่วไปแล้ว เรื่องการขัดขวางการเช่าบ้านต่อญี่ปุนในทำนองนี้ เราได้ทำก่อน ญี่ปุนมาบุกรประเทศ,ไทยตัวอย่างเช่น ที่สงขลา กลสุลญี่ปุนและชาวญี่ปุน ได้ไปเลือกเช่าบ้าน ตามจุดยุทธศาสตร์ ผมก็ได้ตกลงกับอธิบดีกรมตำรวจ สั่งให้ตำรวจในท้อง ที่จัดการแจ้งไปยังเจ้าของบ้าน เพื่อไม,ยอมให้ญี่ปุนเช่าบ้านและที่เขาอยู่ แล้วก็บอกเลิกให้เช่าเสีย เรื่องถึงกับมืเหตุรุนแรงต่อว่าต่อขานกันพักหนึ่ง ยิ่งเป็นการชื้อขายที่ดินด้วยแล้ว ถึงกับการเนรเทศ อุปกรณ์ติดตาม  เป็นการลงโทษผู้เป็น นายหน้าหาที่ให้ญี่ปุนการขัดขวางมิโห้ญี่ป่นซื้อของเบ็ดเตล็ดได้สร:ดวกในการนี้ เราได้ใช้ความพยายามทั่วๆ ไป ตามหน่วยราชการต่างๆ เมื่อทราบว่าญี่ปุนจะต้องการชื้ออะไร เราก็ช่วยกันขัดขวางโดยบอกไม,ให้ เจ้าของขายบ้าง โดยการบังคับชื้อเอาไปเสียก่อนบ้าง โดยจับเอาตัวไป กักขังเสียบ้าง เช่น จีนที่'ขายเนื้อ'ให้ญี่ปุน ก็ถูกตำรวจจับตัวไปกักขังไว้ ทาง ชลบุรีมากที่สุด เห็นว่าการขัดขวางด้วยวิธีนี้ ให้ผลเพียงเล็กน้อยจะตามไป ขัดขวางโดยทั่วถึงหาได้ไม่ ผมจึงได้ทำการขัดขวางด้วยวิธีใหม่ โดยห้ามมิ ให้ชาวต่างประเทศประกอบอาชีพเบ็ดเตล็ด เช่น การห้ามขายหมู ห้ามการ ขายข้าวสาร ห้ามการขายถ่าย และอื่นๆ จีพีเอสติดรถ อีกมากเห็นได้ว่า เมื่อการค้าได้ตกอยู่ในกำมือชาวต่างประเทศ ซึ่งส่วนมาก เป็นชาวจีนและเมื่อได้ห้ามชาวต่างประเทศมิให้ประกอบอาชีพดังกล่าวเสีย แล้ว ประโยชน์ต่อญี่ปุนจะได้รับการค้าขายสินค้าประ๓ทต่างๆ เหล่านี้ก็จะ ลดน้อยลงและก็คงจะมีพอสำหรับคนไทยในท้องถิ่นใช้เท่านั้นเองส่วนญี่ปุนคงจะได้รับความยากลำบากไปบ้างไม่มากก็น้อย เรื่องนี้ มิเป็นการแก้ตัว หวังว่าพี่น้องชาวจีนที่ได้ทราบความจริง คงจะไม่โกรธผม ดังที่ได้เป็นอยู่ทุกวันนี้

เครื่องติดตามรถยนต์

คนแก่จะมีประสิทธิถาพในการได้ยินน้อยลงตามอายุ

ตั้งใจไว้ว่าเมื่อเสร็จสงครามแล้วจะคืนโรงงานต่างๆ ให้แก่เจ้าของเดิม แม้ว่า ผมจะให้ความพยายามในการขัดขวางอย่างเต็มทีญี่ปุนก็1โม่1วายมี'โรงงาน อีกหลายแห่งในกรุงเทพฯ นับตามบัญชีที่สืบมาได้มีประมาณไม่น้อยกว่า ๕ หน้ากระดาษพิมพ์การ ช่วยฟังฟรี ต่อสู้ขัดขวางรอนกำลังญี่ป่นด้วยเรื่องของวัฒนธรรมที่ได้ตั้งสภาวัฒนธรรมแห่งชาติขึ้น เราก็มิได้มีความประสงค์จะร่วม วัฒนธรรมแก่ญี่ปุนแต่อย่าง1ไร ตรงกันข้าม สภานี้เป็นสภาที่คอยกีดกันมิให้ วัฒนธรรมณี่ปุนเช้ามายังชาติไทยได้ ในเรื่องการแต่งกายของคนไทยผม เกรง1จะมีคนแต่งอย่างญี่ปุน จึงได้กวดขันให้ใช้แต่งแบบสากลทั่วไป ส่วน หญิงให้แต่งอย่างชาวตะวันตก ระเบียบการกินอาหาร ก็ให้เอาอย่างชาว ยุโรปโดยประกาศให้ถือว่า ช้อนและส้อมเป็นเครื่องใช้ประจำชาตินั้น ก็เพื่อ กันมิให้คนไทยหันไปนิยมใช้ตะเกียบอย่างญี่ปุนครั้งหนึ่ง ญี่ปุนจะส่งครูสตรีมาสอนการจัดดอกไม้ในโรงเรียนสตรี ของเรา ผมได้ขัดขวางโดยจัดการประกวดจัดดอกไม้ขึ้นที่สภาวัฒนธรรม หญิงเพราะเห็นว่าของเราดีแน่ ญี่ปุนเห็นการจัดดอกไม้ของหญิงไทยเรา แล้ว คงจะอายและคงไม่กล้าส่งครูมาสอนตามโรงเรียนสตรีได้ การจัดงาน ประกวดจัดดอกไม้นี้ผมได้เชิญบรรดาคนสำคัญๆ ของญี่ปุนมาดู ในที่สุด การส่งครูมาสอนการจัดดอกไม้ญี่ปุนก็ล้มเลิกไปจรีงๆ สำนักวัฒนธรรมฝ่ายหญิง เป็นองค์การของรัฐบาลแห่งหนึ่ง มีความ มุ่งหมายพยายามที่จะขัดขวางมิให้หญิงไปทำงาน หรอคบค้าสมาคมกับ ณี่ปุนด้วยประการต่างๆ ด้วยการกระทำของสำนักฝ่ายวัฒนธรรมฝ่ายหญิง ช่วยฟังคล้องหู  นี้ มีหญิงที่ได้ไปทำงานกับญี่ปุนหลายคนลาออกมาทำงานที่สำนักงาน วัฒนธรรมฝ่ายหญิง ทั้งยังได้พูดว่าการที่ไปทำงานกับญี่ปุนนั้นรู้ว่าตัวไค้ คิดผิดไป อันเป็นผลที่กระทำให้ญี่ปุนลำบากเพราะขาดคนใช้การต่อสู้ชัดขวางรอนกำลังญี่ป่นในทางภาษาในเรื่องของภาษานี้ ผมได้รับรายงานจากกระทรวงศึกษาธิการว่า ญี่ปุนมายื่น,ข้อเสนอ'จะ'ให้เด็ก'ไทยเรียนภาษาญี่ป่น โดยอ้างว่าที่มลายูไค้ สอนกันแพร่หลายมากทั้งไค้กล่าวว่า ชาวมลายู1ไค้รู้ภาษาญี่ปุนกันมาก แล้ว แต่ว่าคนไทยยังน้อยหน้ามลายูในเรื่องภาษานี้อยู่มาก ขอให้กระทรวง ศึกษาธิการสอนการเรียนภาษาญี่ปุนเข้า1ไว้ในทุก1ชั้นเรียน'ไห้มาก ผมไค้ ทราบเช่นนี้ จึงไค้หาอุบายเพื่อไม่ให้คนไทยต้องเรียนภาษาญี่ปุน ไค้ตกลง ให้พิจารณาเปลี่ยนการเขียนหนังสือตามแบบใหม่ เราต้องตกลงใช้ภาษา มคธเป็นแม่ภาษา และจากผลที่เราต้องเขียนหนังสือตามแบบใหม่นี้ ก็ได้ เป็นหลักให้กระทรวงศึกษาธิการใช้เป็นเหตุผลสำหรับขัดแย้งในการที่ญี่ป่น จะให้เราเขียนภาษาของเราผ่านเส้นประสาทการได้ยิน กระทรวงศึกษาธิการไค้อ้างแก่ฝ่ายญี่ปุนว่า เด็กไทยของเรากำลังต้องเรียนภาษาไทยอย่างใหม่อยู่ ขอเวลาให้คนไทยรู้ภาษาไทยอย่างใหม่เสียก่อน จึงจะเรมต้นให้เด็กไทยเรียนภาษาญี่ปุนได้ ในที่สุดเด็กไทยก็ไม่ต้องเรียนภาษาญี่ปุนมาจนบัดนี้นอกจากนี้ ผมได้รับรายงานว่ามีการตั้งโรงเรียนสอนภาษาญี่ปุน หลายแห่งในกรุงเทพฯ คนไทยทั้งข้าราชการ และทั้งประชาชนพากันไป เรียนโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ผมเองก็ได้สั่งให้อธิบดีกรมตำรวจได้จัดการหา วิธีล้มโรงเรียนเสีย เช่น โรงเรียนที่ท่าช้า เป็นต้นในเวลาเดียวกัน ผมได้สั่งแก'ข้าราชการว่าใครจะเรียนภาษาต่าง ประเทศจะต้องได้รับอนุมัติจากผมก่อน   เครื่องขยายเสียงคล้องหู ได้มีผู้เสนอรายงานอนุมีติมา ผม ไม่เคยอนุม้ติยอมให้ใครเรียนภาษาญี่ปุนได้เลย โดยได้ฉีกรายงานขออนุมัติ ทิ้งเสียทุกรายการต่อสู้ขัดขวางรอนกำลังญี่ป่นโนเรื่องทั่วๆ ไปผมได้สั่งให้มีคณะกรรมการประจำกระทรวง และคณะกรรมการ จังหวัด ตลอดถึงอำเภอ สั่งให้มีกาประชุมกันเป็นการประจำพิจารณาว่า ญี่ปุนกำลังทำอะไรอยู่บ้าง ที่ใดบ้าง หากทำในเขตความรับผิดชอบของ กรรมการในท้องถิ่นใด ก็ให้กรรมการเหล่านั้นหาทางขัดขวางเอาเองก็ได้ และถ้าทำเองไม่ได้ก็ให้รายงานมา การขัดขวางตามคำสั่งนี้ได้ผลดีเป็นอัน มาก เชื่อแน่ว่าหลักฐานชองรายงานการประชุมยังคงมีอยู่ทั่วๆ ไปการขัดขวางการทำงาน มีเป็นพิเศษที่กองทัพของญี่ปุนในบริเวณ


เครื่องช่วยฟัง

หูชั้นในจะมีระบบการได้ยินดีกว่าชั้นนอก

วันที่  สงครามโลกครั้งที่ ๒ ได้ยุติลงอย่างสิน เชิง เมื่อญี่ปุนถูกอเมริกาถล่มด้วยระเบิดปรมาญที่เมืองฮิโรชิมา และนางา ซากิ ดังนั้นรัฐบาลนายควง อภัย1วงดั ชึ่งถือ1ว่าเป็น,พันธมิตรกับญี่ปุนที่แพ้ สงครามจึงจำเป็นต้องลาออก  เครื่องช่วยฟังฟรี นายปริดี พนมยงค์ ผู้สำเร็จราชการแทน พระองคํใด้ให้นายทวี บุณยเกตุ ขึ้นมาเป็นนายกรัฐมนตรีรักษาการอยู่ เพียง ๑<r วันทั้งนี้เพื่อเปิดโอกาสให้แก่ ม.ร.1ว.เสนีย์ ปราโมช ซึ่งเดินทางมาจาก อเมริกาเข้ามาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีต่อไป จดหมาย ส่งไปให้หนังสือพิมพ์ ชี้แจงถึงความจำเป็นที่ต้องให้ญี่ป่นผ่านไป และ รํฐบาลของตนได้ทำอะไรในการต่อสู้ฃ้ดขวางญี่ป่นดังความบางตอนต่อไปนี้...ต่อไปนี้ ผมจะได้เล่าเพียงสั้นๆ ถึงการที่ผมนำชาติไทยเข้าต่อลัฃัด ขวางรอนกำลังญี่ปุนในตอนแรกๆ และเตรียมรบกับญี่ปุนในตอนสุดท้าย อย่างไรก็ดี หวังว่าทุกคนคงจะเข้าใจว่าจะให้ชาติไทยพ้นสงครามคราวนี้นั้น คงไม่มีทางจะพ้นได้อย่างแน่นอน ซึ่งผมไม่จำเป็นจะต้องเขียนไว้ ณ ที่นี้อีก แต่ผมจะพูดเฉพาะวิธีการที่ผมได้นำชาติต่อลัข้ดขวางรอนกำลังณี่ปุน และ เตรียมรบกับญี่ปุนร่วมกับรัฐบาลตลอดมาทุกคน นับตั้งแต่รัฐบาลชุดของ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมผมเป็นเวลาได้ ๓ ปีเศษ จนถึงรัฐบาลทุกวันนี้ กิจการต่างๆ ที่เราได้กระทำ มาเพื่อเสงครามนั้นบางอย่างประชาชนก็ทราบ บางอย่างประชาชนก็ไม,เพลิง ภผา ฒเ ๕๙  ทราบ แต่ย่อมเป็นธรรมดาที่เราจะบอกอะไรกันไม่ได้เมื่อศัตรูอยู่ในบ้านของ เรา ดังนั้นประชาชนอาจไม่ชอบรัฐบาลบ้าง ในกรณีที่ประชาชนถูกบังคับให้ ทำการต่อล้กับญี่ปุนโดยไม,รู้สึกตัว ซึ่งขอยํ้าว่ารัฐบาลบอกอะไรไม่ได้ บอก ได้แต่ให้ทำตามกันไปก็แล้วกัน มาบัดนี้เราชนะญี่ปุนแล้ว คล้องหูราคาถูก  ผมจึงถือโอกาส เล่าให้ประชาชนฟังถึงส่วนที่รัฐบาลได้ทำการต่อล้ขัดขวางรอนกำลังญี่ปุน และเตรียมรบกับญี่ปุนว่ามีอยู่อย่างไรบ้าง เล่าให้ทราบเหตุผลถึงความจริง ว่าเราได้ร่วมทำสงครามจนชาติปลอดภัยมาว่าได้กระทำอย่างไรบ้าง บางที จะเป็นเหตุหนึ่งที่สำคัญ สามารถทำให้ชาติไทยกลับสมัครสมานสามัคคีเป็น นั้าหนึ่งใจเดียวกันตลอดไป และที่หวังที่สุดนั้น หวังว่าผู้ที่เกลียดผมไปบ้าง ก็จะมีใจกรุณาแก่ผมอันจะเป็นบุญส่วนตัวผมเองเป็นอันมากตามที่ผมได้เล่ามาถึงการที่ชาติไทยได้ทำการต่อล้กับญี่ปุน และขัด ขวางญี่ปุนตลอดมานั้นมีความจริงเป็นพยานอยู่ มิใช่เป็นการแก้ตัวเมื่อเห็น ญี่ปุนแพ้แล้ว ผมถือความเป็นสุภาพบุรุษว่าเราต้องพูดในสิ่งที่เป็นจริงและ เกลียดการปันเรื่องราวเป็นอย่างยิ่ง ทางพระบอกว่าความจริงย่อมหนีความ  ขายช่วยฟัง จริงไม่พ้น เพราะฉะนั้นถ้าการที่ผมเขียนเรื่องมานี้เป็นเรื่องที่ปันขึ้น ความ จริงก็ย่อมแสดงออกมาให้โลกเห็นวันหนึ่งข้าหน้าเป็นแน่นอนนับตั้งแต่ญี่ปุนเข้ามา ผมได้เล่ามาแล้วว่า เราได้ทำการต่อล้ญี่ปุน อย่างไร และย่อมเป็นที่ประจักษ์แก่ประชาชนดีแล้วว่า ชาติไทยได้ทำการ ต่อล้อย่างใดในเวลาที่ประเทศไทยถูกญี่ปุนรุกรานเข้ามาจริงๆ ในเรื่องที่ ญี่ปุนได้บังคับเราอย่างรุนแรง เพื่อให้เราตกลงทำลัญญาต่างๆ ร่วมกับญี่ปุน นั้น บัดนี้ผมจะเล่าถึงการต่อส่ขัดขวางรอนกำลัง และเตรียมรบกับญี่ป่นเท่า ที่รัฐบาลชุดของผมได้กระทำไปแล้ว สิ่งต่างๆ ที่ผมและรัฐบาลชุดของ

เครื่องช่วยฟัง

ติดตามตัวโดยเครื่องบางชนิดที่เล็กมาก

เพียงเดือนเศษของการบริหารประเทศของหลวงพิบูลสงคราม การ ปราบปรามพวกคิดก่อการและเป็นปรปักษ์กับรัฐบาลได้เริ่มขึ้นตอนเช้ามืด ของวันที่ ๒๕ มกราคม ๒๕๕๒ รายแรกคือ พระบรมวงษ์เธอกรมขุนชัยนา ทนเรนทรถูกควบคุมพระองษ์ที่สถานีตำรวจพระราชวังจากนั้นตำรวจได้จับกุมพลโทพระยาเทพหัสดินทร์ พันเอกพระยา ทรงสุรเดช พันเอกสิทธิใรืองเดชพล  เครื่องติดตามขนาดจิ๋ว พันเอกหลวงมหิทธิโยธี พันตรีหลวง สงครามวิจารณ์ นายร้อยโท ณ.เณร ตาละลักษณ์ ผู้แทนจังหวัดพระนคร และคนอื่นๆ อีกรวมทั้งสิ้น ๕๗ คนสำหรับพันเอกพระยาทรงสุรเดช พร้อมด้วยนายทหารคนสนิท ร.อ.สำรวจ กาญจนะสิทธี้ ตำรวจสันติบาล ควบคุมตัวขึ้นรถไฟไป อรัญประเทศเป็นการเนรเทศไปอยู่นอกประเทศ มิให้กลับเมืองไทยอีกเลย การกวาดล้างยังมือย่างต่อเนื่อง ร.ต.อ.ขุนพันธ์ รักษ์ราชเดช หัวหน้า กองสายตรวจที่ ๕ ประจำจังหวัดสงขลา ได้เช้าทำการจับกุมหลวงสงคราม วิจารณ์ และนำมาฝากขังไว้ที่สถานีตำรวจปัตตานีแต่แล้วในวันที่ ๓๐ มกราคม ๒๕๕๒ เวลาตี ๓ เจ้าหน้าที่ตำรวจ เคลื่อนย้ายผู้ต้องหาไปยังสถานีโคกโพธิ้ เพื่อจะนำไปฝากขังที่สถานี ตำรวจสงขลา ระหว่างการเดินทางมาถึงหลักกิโลเมตรที่ ©๕ บนถนนสปัตตานี-โคกโพธิ้ มีผู้ร้ายโจรมลายู ๙ คน ได้เช้าโจมตีกลุ่มตำรวจเพื่อแย่ง ชิงผู้ต้องหา หลวงสงครามฯเช้าแย่งปีนตำรวจ เลยถูกตำรวจยิงตาย ส่วน โจรล่าถอยเช้าปาไปที่กล่าวมาเป็นรายงานของหลวงสุนาวิวัฒน์ข้าหลวงประจำจังหวัด ปัตตานี แต่สื่อมวลซนและนักการเมืองฝ่ายค้านต่างไม่เชื่อ พากันวิจารณ์ว่าเป็นการกำจัดสัตรูทางการเมืองของรัฐบาลเสียมากกว่าข้อกล่าวหาที่รัฐบาลตั้งฃึ้นก็คือ กบฏ เพราะบุคคลคณะนี้เตรียม แผนการสังหารโหดบุคคลชั้นนำของประเทศและมุ่งทำลายล้างรัฐธรรมนูญ  อุปกรณ์ไร้สายติดตาม และก่อความไม่สงบขึ้นในประเทศจากนั้นรัฐบาลมีการจัดตั้งศาลพิเศษขึ้นท่ามกลาง บรรดา ส.ส. ฝ่ายค้านที,ไม่เห็นด้วยกับการจัดตั้งศาลพิเศษ เพราะไม่ให้ ความยุติธรรมแก่ผู้ต้องหา ซึ่งสามารถขึ้นศาลปกติได้ เป็นการตัดเสรีภาพ อย่างร้ายแรงที่สุด!ในที่สุดศาลพิเศษได้ตัดสินโดยมืทั้งจำคุกตลอดชีวิต ๒<£ คน และ ตัดสินประหารชีวิตอีก ๑(ะ คน โดยที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองคํให้ยกฎี กาขอพระราชทานอภัยโทษของนักโทษประหารสื่อมวลชนและ ส.ส. ฝ่ายค้านพากันวิจารณ์เรื่องนี้กันมาก และกล่าว หาหลวงพิบุลสงครามเป็นเผด็จการ แต่นายกรัฐมนตรีกลับตอบเรื่องนี้ว่า.. และเปลี่ยนกระดาษลิตมัสสีน้ำเงินเป็น.“ประหารชีวิตเพียง ๑(ะ คนเท่านั้น ไม่มากมายอะไรเลย การปฏิว้ติ ใหญ่ในฝรั่งเศสเขาตัดหัวใส่เกวียนเป็นแถวๆ”เป็นอันว่าชีวิตนักโทษประหาร ๑(ะ คน ค่อยๆ ถูกทยอยทีละกลุ่ม ใช้เวลาหลายวันจนครบทุกคน บุคคลสำคัญเหล่านั้นได้แก่ นายสี บุญตา พันโทพระสุวรรณชิต ร้อยโท ณ.เณร ตาละลักษณ์ พระยาเทพหัสดินทร์ ณ อยุธยา เป็นด้นนับเป็นโศกนาฏกรรมบนเล้นทางประชาธิปไตยของเมืองไทยและ ไม่มืยุดใดสมัยใดที่เข่นฆ่านักการเมืองมากมาย ด้วยเพราะเหตุผลความ คิดเห็นไม่ตรงกันแค่นั้นเอง!rlล้งร้ฐบาลหลวงพิบูลสงครามเรี!อด'โก''ให้ลิงดู เพี่อให้กลุ่ม ไม่เห็นด้วยกับร้ฐบาลได้คิดตรึกตรองเสิยใหม่นั้น ร้ฐบาลได้สร้าง ความแปลกใหม่ให้กับสังคมไทย ด้วยการอัดฉีดความเป็นชาตินิยม และมหาอำนาจมีการห้ามนุ่งโสร่งหรือกางเกงขาก๊วย  ดักฟังมือสอง ให้มานุ่งกางเกงขายาว นุ่ง กระโปรงและสวมหมวก ทั้งยังห้ามผู้คนกินหมาก มีคำลังให้ทำลายสวน หมากพลู ให้ใช้คำแทนตัวว่า ฉันและเธอรัฐบาลยังได้ทำการเปลี่ยนแปลงชื่อประเทศเสียใหม่ จากประเทศ สยามเป็นประเทศไทย ทั้งยังเปลี่ยนวันขึ้นปีใหม่ของไทยจาก ๑๓ เมษายน มาสู่ระบบสากล เอาวันที่ ๑ มกราคมของทุกปีเป็นวันฃึ้นปีใหม่หลังจากปรับปรุงบ้านเมืองเป็นการใหญ่แล้ว ยังได้มีการปรับปรุง กองทัพให้มีแสนยา'นภาพทางทหารมากขึ้นให้สมกับจะเป็นชาติมหาอำนาจ

เครื่องติดตามในรถยนต์

บริษัทผู้ผลิตรถได้ติดตั้งเครื่องจับสันญาณไร้สายไว้เพื่อป้องกันรถหาย

ดิฉันเป็นคนที่กลัวผีมาแต่ไหนแต่ไร สงสัยว่าจะเป็นเพราะ ได้ยินได้ฟังผูใหญ่เขาเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เสมอ ๆ เวลาผู้ใหญ่เขา ตั้งวงชุมนุมกาแฟหรือตั้งวงเหล้าแล้วมีเรื่องหยั่งงี้กนทีไร ดิฉันเป็นต้องเสนอหน้าเข้าไปฟังใกล้ๆ ตั้ง ๆ ที่กลัวแสนกลัวแต่เพราะโตขึ้นอย่างหนึ่ง กับความจำเป็นในการดำรงชีวิต บังคับให้ต้องขยันทำงานมากขึ้น ไม่ว่าดึกว่าดื่นอย่างไร ทำให้ ดิฉันต้องเลิกกลัวผีไปโดยปริยายแต่นั่น,ไม่ได้หมายความว่าดิฉันจะไม่โดนผีหลอกนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่จำติดตาติดใจมาจนทุกกันนี้  เครื่องติดตามไร้สาย แม้เรื่องจะเกิด ขึ้นมากว่า 10 ปี แล้วก็ตาม เคราะห์หามยามร้ายของดิฉันเดิน เข้ามาหาเพราะความขยันแท้ๆ ท่านอาจจะสงสัยว่าทำไมความ ขยันม้นจะหาเรื่องให้เราไต้อย่างไร เรื่องของเรื่องมันก็มาจาก ความยากจนนะแหละ ครอบครัวดิฉันเป็นครอบครัวยากจน พ่อทำงานเป็นช่าง ประจำอู่รถในเมือง แม่ขายข้าวแกงอยู่ในตลาด ส่วนดิฉันเองทำ งานอยู่บริษัทแห่งหนึ่งในตัวเมืองมีเวลาว่างช่วงเช้าก่อนไปทำงาน และเย็นหลังเลิกงานเล็กน้อย การงานของดิฉันและพ่อไม่ค่อย จุกจิกเหมือนแม่เพราะแม่ต้องทำกับข้าวมากไม่ใช่อย่างสองอย่าง ทั้งแกงจืด แกงเผ็ด ทอด ผัดสารพัด ต้องตื่นแต่ดึกเพื่อไปซื้อของ ในตลาดขายของสด แม่ทำอย่างนี้มาตั้งแต่เป็นสาว จนกระทั้ง ดิฉันเป็นสาวขึ้นมาแทน แรกๆ ดิฉันช่วยแม่ไฟฟ้า ไต้แต่เพียงคั้นกะทิ หั่นผักและล้างชาม แต่พอยิ่งโตขึ้น ยิ่งสงสารแม่มากขึ้นเพราะแม่ แก่ตัวลงเรื่อยๆ กำลังวังชาก็มักจะถอยลงไม่แข็งแรงเหมือน เมื่อ ก่อน ทำให้ดิฉันอาสาไปจ่ายของแทนแม่ดิฉันต้องตื่นตั้งแต่ตีสองเดินผ่านเรือกสวนหลายขนัดจนไป  เครื่องติดตามตัว ถึงบ้านน้ามีซึ่งอยู่ติดถนน จึงจะหารถเข้าไปในตลาดไต้จ่ายตลาด เสร็จราว ตี 3 ตี 4 แม่จะพายเรือมารับที่ห้วสวนกัดบ้านน้ามีมา หน่อย ดิฉันต้องหิ้วของมารอแม่ที่นั่นยอมรับละค่ะว่า วันแรกที่ต้องเดินผ่านสวนไปจ่ายตลาด ดิฉันกลัวแทบตาย ก็สวนที่ว่านี่ทั้งมืด ทั้งวังเวง ต้นไม้ก็ครึ้มและรก เสียงสัตว์กลางคืนออกหากินทำให้ดิฉันต้องสะดุ้งอยู่หลายครั้งที เดียว ที่น่ากลัวที่สุดเห็นจะเป็นเสียงอะไรบางอย่างตกลงมาจาก ที่สูง มาหล่นอยู่ข้างหลังตังดุบใหญ่ ดิฉันออกวิ่งแน่บไม่คิดชีวิต ไม่กล้าห้น่ไปมองหรอกค่ะ กลัวมันไม่ใช่มะพร้าวนะสิ ดิฉันเล่าให้แม่ฟัง แม่หัวเราะใหญ่“ทำไมไม่หันไปดูให้รู้วะอีหนู ...” แม่ว่าดิฉันได้แต่หัวเราะแหะๆ ไม่กล้าเถียง ก็ใครจะกล้าสู้แม่ได้ ล่ะ แม่มีคาถาดี'ของตานี่นาเลยไม่กลัวผีไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมดิฉันไม่ขอท่องคาถาดีของแม่บ้าง คงเป็นเพราะไม่ทํนได้สนใจอะไรเท่าไร ซื้อกับข้าวเสร็จล่งให้แม่ แล้วดิฉันก็อาบนํ้าแต่งตัวไปท่างาน ดักฟังมือหนึ่งราคาถูก  ตกเย็นก็มาช่วยแม่ล้างจาน เก็บของกลับบ้าน เป็นอย่างนี้ทุกวันจนเริ่มเกิดความเคยชินก็เป็น ได้ไอ้ที่เคยกลัวๆก็ข้กเฉยๆ ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นกับดิฉันแม้ว่า จะมืเสียงเล่าลือถึงความน่ากลัวของเส้นทางที่ดิฉันใช้อยู่จากปาก ผู้ใหญ่ แต่ดิฉันถือว่าม้นเป็นเรื่องนานมาแล้ว จนกระทั่ง...บ่ายเกือบเย็นวันหนึ่งตอนที่ดิฉันช่วยแม่ขนหม้อแกงที่ขาย เสร็จแล้วลงเรือพายกลับบ้านก็ได้ยินชาวบ้านโจษกันว่ามีผู้หญิง ตกนํ้าตายแถวบ้านน้ามี เมื่อลงเรือที่หัวสวนฝานมาทางนั้นเห็นผู้ คนมุงดูเต็มไปหมดทั้งตำรวจและผู้ใหญ่บ้านที่เข้าไปชันสูตรดิฉัน หันไปมองหน้าแม่ทำนองว่า ไปดูกันไหม แต่แม่ปรามเอาไว้

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ภรรยาท่านหนึ่งได้วางเงินเพื่อซื้อเครื่องจีพีเอสไว้ติดตามสามี

เรื่องที่ประสบการณผี ๆที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่ เกิดขึ้นนานมาแล้ว สมัยที่ผมยังหนุ่มเป็นคนงานสร้างเขื่อน ทางภาคเหนือ ขอรับรองว่าน่ากล้วจริง ๆ ครับ ผมหลับตา ลงทีไร ยังจำหน้าผู้หญิงคนนี้นได้ดีจนถึงทุกวันนี้เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อครั้งที่ผมไปสมัครงานสร้างเขื่อนนั่นล่ะ เครื่องดักฟังไร้สาย ครับ คนงานชุดแรกๆ อย่างผมต้องทำงานกรุยทางสร้างบ้าน พักโค่นต้นไม้เตรียมที่สารพัด ล้วนเป็นงานลำบากกว่าคนงานชุด หลัง ๆ ที่จะตามมาอีกมาก ส่วนบ้านของผมเองกับคนงานชุดแรก ไปไต้โกดังไม้เก่า ขอซื้อจากชาวบ้านแถวนั่นรื้อเอามาปลูกนอน กัน โดยปลูกเป็นโรงยาวไว้เก็บของด้วยเราปลูกโกดังไว้บนฝังนํ้าซึ่งเราจะใช้เป็นทางนํ้าเพื่อเปิด เขื่อน ได้อาศัยนํ้าที่นี่อาบกินเป็นประจำ ที่ตรงนี้เป็นที่เดียวกับที่ ชาวบ้านแถวนั้นหลายบ้านใช้เป็นที่อาบกินเหมือนกันด้วยเหตุนี้ ละครับต่อมาไม่นานที่ริมนํ้าก็เกิดสังคมการสังสรรค์ย่อยๆ ทุกเย็น สำคัญที่สุดก็ตรงที่มีสาวๆ เป็นสมาชิกส่วนใหญ่ พวกเธอเหล่า นั้นคักมาชุมนุมกันตามประสาสาว ซึ่งก็แน่ละเมื่อมีสาวหนุ่ม ๆ อย่างพวกผมจึงคึกคักเป็นพิเศษไม่อยากคุยหรอกครับว่า พวกผมนี่แม้จะเป็นคนงาน แต่ส่วนใหญ่หน้าตาหล่อเหลาเข้าขั้น เลยหนีไม่พ้นที่จะมี แฟนเป็นสาวบ้านแถวนี้เข้าบ้างโดยเฉพาะเจ้าคงเพื่อนผมนั้นแหละหยิบชิ้นปลาคันเชียวละ คันได้คำแก้วลูกสาวผู้ใหญ่บ้านเป็นแฟน คำแก้วเป็นคนที่สวยที่ สุดในหมู่สาวแถบนั้นเสียด้วย ผมไม่ได้อิจฉาเขาหรอกครับ กสับ อุปกรณ์นักสืบราคาถูก  ยินดีกับเขาซะด้วยชํ้า คำแก้วเป็นคนฉลาดเช้ากับคนได้ง่าย จน ไม่ช้าเธอก็กลายเป็นสมาชิกขาประจำของที่พักเราทีเดียวเราอยู่กันตามปกติครับ ไม่มีเรื่องขุ่นช้องหมองใจกันเลย ต่างคนต่างทำงานกันตามหน้าที่ ตกเย็นก็ตั้งวงสรวลเสเฮฮากัน บ้างแล้วแต่กำลังทรัพย์จนกระทั่งวันร้ายคืนร้ายมาถึง นั้นละครับ พวกเราถึงอยู่ไม่สุขกันอีกแล้วคันเกิดชิ้นในคืนแรมหลังจากที่เราอยู่มา 3 เดือนกว่า วัน นั้นอากาศค่อนช้างอับลม หลังจากที่เรากินข้าวกินปลากันเสร็จก็ ชวนกันมานอนรวมกันที่ชานโกดังซึ่งยาวจากเหนือไปใต้เรานอน หนหัวไปทางทิศตะว้นออกซึ่งมีประตูโกดังเปิดไว้ ชานทางด้าน ปลายเท้ามีช่องว่างสำหรับคนเดินได้สบาย แบตเตอรี่ ๆ เรานอนรวมกันจาก เป็นแถวจากทิศเหนือ นายขวัญ นายลอย นายหวด นายปัน ผม แล้วก็นายคง นอนเป็นคนสุดท้ายไปทางทิศใต้เรานอนคุยกันเรื่องต่างๆ จนต่างคนต่างหลับไม่รูใครหลับ ตอนไหนแต่อยู่ๆผมมารู้สึกตัวเอาตอนตีหนึ่ง เพราะได้ยินเสียง คนเดินขึ้นบันไดโกด้งมา บันใดมีสามขั้น เสียงเบเท้ายาก๊อกแก’ก เหมือนคนใส่รองเท้าไม้ ผมผงกหัวขึ้นตู เห็นว่าเป็นผู้หญิงคิดว่า เป็นคำแก้วซึ่งพวกเราก็รู้ๆกันอยู่ว่าชอบพอกับเจ้าคงซึ่งนอนติด ผมเป็นคนสุดท้าย ผมก็เลยนอนเฉยไม่อยากให้เธอรู้ว่าผมตื่นคิด อยู่ว่าคำแก้วอาจจะนัดกับคงไว้ทว่าพอผู้หญิงเดินผ่านปลายตีน ไปเท่านั้น ผมก็ขนลุกซู่ขึ้นมาท้นทีครับเพราะกลิ่นที่โชยออกมา จากร่างนั้นมันเหมือนกลิ่นซากศพและมีกลิ่นธูปอยู่ด้วย ผมสอง จิตสองใจว่าคำแก้วใส่นํ้าหอมอะไรกันถึงเหม็นชวนอาเจียนเช่นนี้ ผู้หญิงคนนั้นเดินไปตรงที่คนนอนอยู่ก็ยังไม่หยุด เธอเดินไป ดักฟังมือสอง  อีกหน่อยก็หยุดหันซ้ายหันขวา ผมมองเห็นเพราะมีแสงสลัวจาก ไฟหน้าสถานี ซึ่งมีไม่กี่ดวง ทำให้ผมเห็นว่าเธอคนนั้นยังแต่งตัว แบบนางละครห่มผ้าสไบเฉียง นุ่งผ้าถุงแบบชาวบ้าน แต่มองไม่ เห็นหน้าเพราะมองจากไฟสลัวตลอด ผมของเธอยาว ผิดกับคำ แก้วซึ่งแต่งตัวท้นสม้ย ตัดผมสั้นตัดลอนสลายหญิงคนนั้นหันรีหันขวางอยู่ลักพัก ผมแอบเห็นเธอนอน หลับสนิท กรนเบาๆ อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เธอก็เลยเดินกลับมาหยุด

เครื่องติดตามในรถยนต์

การไล่ล่าระหว่างตำรวจกับผู้ร้าย ตอน1

ตรงจุดที่เคยมีโคกและศาลพระภูมิ ท่ามกลางกลุ่มคนงาน ไทยที่ไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่นผมแลเห็นจีวรสีเหลืองอร่ามของพระ ไทยรูปหนึ่ง ครู่ต่อมาหัวหน้าไซด์งานก็ขับรถพาพระรูปนั่นกลับ ออกมา พวกคนงานไทยเดินมาที่โรงอาหารพูดคุยเสียงตัง อุปกรณ์ติดตามตัว  พร้อม ตะโกนสั่งอาหาร คนที่มีเรื่องกับผมไม่ยอมหันมามองทางผมเลย ผมมารู้ทีหลังว่าเขาชื่อไสวเพื่อนร่วมงานคนสิงคโปร์คนหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า หัวหน้าไซด์ใดไปรับพระไทยมาตั้งแต่เช้ามืด พระได้สวดทำพิธีเป็นเวลากว่าชั่วโมงก่อนจะประกาศว่าต่อไปนี้จะไม่มีเหตุร้ายๆเกิดขึ้นอีกแล้ว หลังจากทำพิธีเสร็จ พระได้เข้าไปตันก้อนหินโดยมีหัวหน้าไซด์ช่วยปรากฏว่ามันพลิกกลิ้งไปอย่างง่ายดายเหมือนไร้นํ้าหนักงานขึ้นแรกสำหรับผมในเช้าวันนั่นคือยกก้อนหินใส่รถปิก-อพ หลังจากตำรวจกลับไปแล้วและอนุญาตให้เอาก้อนหินไปทิ้ง ไ/!เตัทุกอย่างตำเนินไปด้วยความราบรื่นพวกคนงานก็ดูชื่นบาน ก้นถ้วนหน้า ผมเดินเข้าไปหาไสวและขอโทษเขา หลังงานเลิกผม ชื้อเบียร์เลี้ยงเขาสองสามขวดเป็นการแสดงความเสียใจในการ กระทำของผมเมื่อเย็นวาน ท่าห)ผู้อ่านเชื่อเรื่องผีไหมคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คหเชื่อก็ขน ทวีปแอฟริกา ขนหัวลุกเชียวละเวลาใครเล่า แต่สำหรับคนไม,เชื่อก็จะหาว่า คนเจอไม่ปกติ ตาขาวไม่เข้าเรื่อง เสียงกุกหักนิดหน่อยก็หา ว่าเป็นผีไปโน่น ติฉ้นไม่อยากออก ความเห็นหรอกค่ะ คนไม, เชื่อไม่เจอด้วยตัวเองเข้าบ้างก็แล้วไป ดิฉันสิเจอมาแล้ว จะจะเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่ดิฉันเข้ามาเรียนหนังสือต่อกรุงเทพฯ นั่นละค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 251 6 เห็นจะได้และดิฉัน จำเรื่องนี้ได้แม่นยำทีเดียวเพราะการที่ต้องมาเรียนต่อนี่เอง ทำให้ต้องหาที่พ'กที่ สะดวกที่ปลอดหัย ดักฟังภาษาอังกฤษ  แรกๆ ยังไม่ได้บ้านพักก็เช่าหออยู่ไปก่อนแม้ ดิฉันจะไม่ชอบก็ตาม เพราะอยู่หอต้องอยู่หันร้อยพ่อพันแม่ ไม่มี ใครสนใจใคร ดิฉันชอบแบบบ้านแบ่งเช่ามากกว่า ถ้าไปเจอเจ้า ของบ้านที่ใจดีก็เหมือนเรามีญาติผูใหญ่คอยปกป้องคุ้มครองเรียนหนังสือไปไดิใม่เท่าไหร่ดิฉันก็ได้บ้านแบ่งเช่าอย่างที่ ต้องการ เจ้าของบ้านเป็นหญิงสูงอายุใจดี ชื่อคุณป้าสุมาลี เธออยู่ กับลูกสาวอีกคนหนึ่งเท่านั้น ส่วนสามีของเธอเสียชีวิตไปก่อน หน้านั้นนานแล้วบ้านของคุณป้าสุมาลีเป็นบ้านสองชั้นแบบเก่าปูไม้กระดาน แผ่นไม่ใหญ่นัก ตามแบบบ้านในกรุงเทพฯ สมัยก่อนทั่วไป แบ่ง ห้องชั้นบนให้เช่าสองห้อง เรียกว่าคุณป้าอยากได้เพื่อนมาอยู่บ้าน มากกว่าอยากได้เงินดิฉันได้อยู่ห้องติดกับคุณป้า มี พี่ไก่ ญาติที่เป็นพี่สาวของ ดิฉันเองอีกคนมาอยู่ด้วย เธอเรียนหนังสือเหมือนกัน แต่อยู่มหา¬วิทยาลัยและเรียนสูงกว่าดิฉันอยู่หนึ่งปี ห้องที่ดิฉันอยู่กับพี่ไก่มอง ลงไปข้างล่าง เห็นพุ่มไม้และชิงช้าในสวนเล็กๆรอบๆบ้านบรร- ยากาศดีอย่าบอกใครเชียวค่ะ จีพีเอสติดตามมือถือ  ดิฉันชอบบ้านหลังนี้จริง ๆ ไม่ว่าจะ เป็นบรรยากาศรอบบ้านหรือคุณป้าสุมาลีกับลูกสาวของเธอแต่....ความสุขของดิฉันต้องมีลันสิ้นสุดลงในอีกไม่กี่เดือนต่อ มานึ่นะสิ เป็นเรื่องที่ทำเอาลำบากใจเหมือนกัน จะเพราะอะไรน่ะ หรือคะ ก็เพราะเจอบุคคลที่ไม่มีตัวตนมาเยี่ยมเยียนไง

เครื่องติดตามตัวบุคคล

คณะกรรมการนักสืบมีนโยบายให้นักสืบทุกคนปิดบังและอำพรางตัว

หรูหราโอ่อ่าแตกต่างกันไปแต่ดูเหมือนห้องที่ใคร ต่อใครสนใจที่จะเห็น หรือเยี่ยมชมที่ลุดเห็นจะเป็นห้องนอนนายกรัฐมนตรี สำหรับห้องนอนนายกรัฐมนตรีนั้น มีชื่อเรียกให้ชวนหวาบหวิวว่า “ห้องสิชมพู” โดยภายในห้องล้วนตกแต่งประดับประดาด้วยเฟอร์นิเจอร์ สีชมพู ห้องสีชมพูนี้มีพื้นที่กว้างด้านหนึ่งของผนังเว้าลึกเข้าไปข้างใน ดักฟังมือสอง  เป็น ที่ตั้งของเตียงขนาดใหญ่ คลุมด้วยผ้าถักสีชมพูงดงาม ขนาบปลายเตียง ทั้งสองข้างวางด้วยกระถางต้นไม้ ที่เป็นหยกล้วนๆ ทั้งต้น ที่ประเมินค่ามีได้ พลเอกเพื้องเฉลยเล่าให้ฟังต่อว่า ต้นไม้ที่ทำด้วยหยกนี้เป็นของ พระราชทานสมรสของ บิดา-มารดาแต่เมื่อคราวซ่อมแชมบ้านครั้งใหญ่ปรากฏว่ามีมือดี หักใบไม้บนด้น ที,ทำด้วยหยกหายไปใบหนึ่ง แต่ในที่สุด...เจ้าหน้าที่ก็ติดตามนำคืนกลับมา จนได้หลายคนพอได้ยินว่าชื่อ “ห้องสิชมพู” ก็มักเข้าใจว่าเป็น ประเภทเดียว กับ วิมานสีชมพูของท่านจอมพลท่านหนึ่ง แต่แท้ที่จริง แล้วที่เรียกห้องนี้ว่า “ห้องสิชมพู”ก็เพราะ คุณพ่อท่านเกิดกันกังคาร และไม่ใช่เฉพาะห้องนอนของท่านเท่านั้นที่เป็นสิชมพู สม'มติส่วนตัว เถาวัลย์หลงของท่านอีกมากมาย หลายสิ้นก็ล้วนแต่เป็นสีชมพูแทบทั้งสิ้น และนี่ คีอที่มาของห้องนอนสิชมพู ของท่านนายกฯ ”ความเป็นชายชาติทหารที่เข้มแข็ง เด็ดขาด และ  เกิดวันอังคาร ที่ดู บุคลิกเปลือกนอก อ่อนนุ่ม และจิตใจข้างในแล้วดูออกจะแข็งกร้าว เจ้า อารมณ์มุทะลุสมชายชาตรี แต่ เจ้าพระยาอนิรุทธเทวา ก็แอบซ่อนความ อ่อนหวานอ่อนไหว อยู่ในห้วงของจิตใจลึกๆ จีพีเอสติดตามขนาดเล็ก  แต่ไม่ใช่ความอ่อนแอ มีความ ละเอียดอ่อน ละเมียดละไมอยู่ในตัว โดยเฉพาะเป็นคนที่มีอารมณ์สุนทรี มีศิลปะตังที่ท่านจะชื่นชอบสีชมพู สีหวานแหวว ที่เหมาะกับสุภาพสตรีรวมถึงข้าวของที่ท่านสะสม ไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตา รูปต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ล้วนแต่เป็นของที่มีคุณค่าทางจิตใจ ไม่ว่าจะไปที่ไหนหากพบเห็น สิ่งของและสีที่ใช่ท่านก็ซื้อเก็บสะสมไว้ ขณะเดียวกันท่านเป็นคนใจดีโอบอ้อม อารีย์กับทุกคนที่ได้สัมผัสรายล้อมโดยไม่แบ่งแยกฐานะหรือชนชั้นโดยดูจาก ความจงรักภักดีของบ่าวไพร่ และเสียงสะท้อนที่ออกมาเป็นทอดๆ ว่า “ท่าน เป็นคนที่มีจิตใจเมตตา เอื้อเพื่เอต่อทุกคน มีของมาแจกจ่ายให้แม่บ้าน คนสวนมาตลอด และยังได้เจียดเงิน ส่งเสียค่าขนมค่าเล่าเรียนให้กับ ลูกหลานคนงานอีกด้วย”แม้ห้อง เครื่องติดตามราคา นอนสีชมพูหวานเป็นลูกกวาด หรือสีหวานเย็นของบ้าน พิษณุโลก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าการก้าวเข้ามาใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้ วิมานสีชมพูแห่งนี้ พักอาศัยแล้วจะมีชีวิตชีวา ชีวิตจะโลดแล่นสวยงาม ความ หอมหวานตลบอบอวลไปด้วยความอบอุ่นเหมือนกับสีห้องนอนแห่งนี้ กับ บ้านพิษณุโลก แต่ตรงกันข้ามห้องสีชมพูกับบ้านพิษณุโลก แท้ที่'จริงแล้ว อาถรรพ์ บ้านพิษณุโลก

เครื่องติดตามตัวบุคคล

การอบรมสัมนาและการให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์

ส่วน บ้านบรรทมสินธุหรีอ บ้านพิษณุโลกรัฐบาลได้ตั้งใจให้เป็นเสมือนสถานที่ รับรอง แขกเมืองแต่ที่ผ่านมาไม่ค่อยมีใครเข้าไปใช้มากนัก บ้านพิษณุโลก ช่วงนั้นจึงไม่ต่างอะไรกับบ้านร้าง และปล่อยปละละเลยเรื่อยมาจนเกิดความ เครื่องดักฟังราคาถูก  ทรุดโทรม และต่อมาไม่นานจอมพลป.ก็เป็นรัฐบาลได้ไม่นานและถึงขั้นลี้ ภัยไปอยู่ต่างแดนความอาถรรพ์แห่งบ้านทั้งสองหลังนี้ไม่หยุดแค่นี้ เมื่อมาถึงยุคของ พลเอกเกรียงศักดซมะนันทน์ดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อปี2522 ได้มืแนวคิดที่จะปรับปรุงซ่อมแซมเป็นบ้านพ์กประจำตำแหน่งนายกรัฐมนตรี โดยไม่ใช้เป็นสถานที่สำคัญในการต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองตามวัตถุประสงค์ เดิมการบุรณะซ่อมแซมในครั้งนั้น ว่ากันว่า มืตั้งค่าใช้จ่ายงบประมาณ สูงถึง 18 ล้านบาท ในสมัยนั้น ซึ่งถือว่าสูงพอสมควร และตัวเลข การบูรณะไต้สูงไปถึง 25 ล้านบาท แต่ไม่ทันที่ บ้านพิษณุโลกจะซ่อมแซมแล้วเสร็จ พลเอก เกรียงคักดี้ก็ไม่มีวาสนาที่จะเช้าไปนอนในบ้าน พิษณุโลก ตามที่ตนเองใช้อำนาจเปลี่ยนแปลง วัตถุประสงค์ไว้แต่ทุนเดิม ด้วยพิษการเมือง ทำให้พลเอกเกรียงคักดี้ต้องกระเด็น พ้นจากตำแหน่งนี้ไปเสียก่อนแต่งานปรับปรุงบ้านหลังนี้ มาสำเร็จลุล่วงในสมัยของพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ซึ่งดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและผู้บัญชาการทหารบกควบคู่ กันไปในสมัยนั้น ในสมัยนั้นเมื่อปี 2524 และ เคาะตัวเลขการซ่อมแซมอยู่ที่ เพียง 6 ล้านบาท และ ในช่วงปลายเดือนเมษายน 2525 บ้านพิษณุโลกก็ ซ่อมแซมแล้วเสร็จ เหตุผลที่ราคาซ่อมค่อนข้างถูกเนื่องจาก พลเอกเปรม ได้ ใช้แรงงานทหารช่าง หรือใช้ลูกน้องทำงานนั่นเอง อุปกรณ์ติดตั้งไร้สาย และเมื่อพลเอกเปรมเช้าไปพักก็กลับอยู่ไม่ได้ แม้จะอยู่ในรัฐบาลนาน ถึง 8 ปี 5 เดือนก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นการประท้วงขับไล่ของประชาซนและ นักศึกษา ให้พ้นจากตำแหน่ง การวางแผนลอบลังหาร หลายครั้งหลายครา ของกลุ่มไม่ทราบฝ่าย แต่กลับรอดพ้นไปได้อย่างหวุดหวิดและในที่สุดก็ หลุดพ้นจากตำแหน่งทางการเมืองซึ่งเป็นเรองที่เหลือเชื่อ ว่าผีดุหรืออาถรรพ์ จากประเด็นทางการเมืองกันแน่!แต่ที่สำคัญและเป็นที่น่าลังเกตใครก็ตามที่เช้ามาช้องแวะกับบ้านหลังนี้ มักจะมือันเป็นไปแทบทั้งสิ้น ขณะที่บ้านอีกหลังคือ “บ้านมน้งคศิลา” อีก หลังที่ ล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 มอบให้ 2 พี่น้องดังกล่าว ปัจจุบันได้กลายเป็น สถานที่ทำงานของหน่วยงานราชการ แต่ก็มีเสียงรั้าลือจากช้าราชการที่อยู่ เวรยามเช่นกันว่า ในยามคํ่าคืนที่ดึกลงัดมักได้ยินเสียงปีเท้าคนเดิน และมี เสียงโซ่ตรวน ตรวจตราตามห้องต่างๆ ไม่ขาดระยะ จนทำให้หลายๆ จีพีเอสติดรถยนต์ หน่วย งานต้องหาที่อยู่กันใหม่ให้วุ่น!จากตำแหน่งหน้าที่จริง แล้วทำไมตอนรสช.ยึดอำนาจจึงไม่ดำเนินคดีใดๆ กับ ทีมบ้านพิษณุโลกและคณะ ซึ่งเป็นการผิดกฏหมายอาญา ในฐานะที่เป็นเจ้า พนักงาน ที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ และก็น่าแปลกที่ว่าเอกสาร ดังกล่าวกลับถูกเปิดเผยในปี 2538 ซึ่งเพื่อนและน้องของกระผมได้เดินเข้าสู่ วงจรของอำนาจพอดี

เครื่องติดตามรถยนต์

อัศนัยได้ทำการทดลองเครื่องติดตามแบบไร้สายว่ามีระบบทำงานอย่างไร

“แม่จะบอกลูกๆ แล้วหล,ะ ว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งพร้อมกับลูกสาวมา กระโดดนำตาย ศพมาติดอยู่ทเรือนแพ!,รานีแหละ แต่พ่อเขาห้ามไว้ เกรงว่าลูกๆ จะกลัวจ๊ะ เลยไม่ไห้บอก”ทัง 5 คนได้แต่มองหน้ากันพูดไม,ออก จนกระทังพ่อของริยะ พูดขึ้นว่า “คงจะไม่มีอะไรหรอก เค้าคงจะไม่มีเจตนาทำร้ายหรอก คงจะมาขอส่วนบุทเ มากกว่าไว้พรุ่งนี้เราค่อยนิมนต์พระมาทำบุญก็แล้วกัน คืนนี้ทั้งหมดก็นอนกนนี่ นี่แหละนะ ไป ไปนอนเถอะดึกแล้ว” ดักฟังทางโทรศัพท์  พูดจบพ่อก็นำที่นอนหมอนมุ้งมาให้ทุกคน ส่วนพ่อกับแม่ก็พากันเข้า นอน'พักผ่อน แต่ทั้ง 5 คนยังคงนั่งคุยกันอยู่ ถามไถ่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น กระทั้งใกล้รุ่งสาง จึงพากันเผลอหลับไปรุ่งเช้าพ่อของริยะ ก็นิมนต์พระมาทำบุญพร้อมทังกรวดนำอุทิศส่วนกุศล ไปให้สองแม่ลูก กระทั้งคืนนั้นตอนดึกทองฝันว่าตัวเขาเอง กำลังนั่งเล่นอยู่ที่ริม น้ำ ได้มีหญิงสาวพร้อมเด็กผู้หญิงเดินมาหา ซึ่งเขาจำได้ว่าเป็นคน คนเดียวกัน กับที่เขากับจ้อยเจอะเจอบนเรือนแพ มาถึงเธอก็ยกมือไหว้พร้อมพูดว่า “พี่จ๊ะ Myกัป/สูกต้องขอโทษด้วย ถ้าทำให้พี่ๆ ตกใจ"“เธอเป็นใคร” ทองกลั้นใจถามพี่อย่ารู้เลยจ๊ะ แต่Myกับลูกขอบคุณพีมากนะจ๊ะ ที่กรวดน้ำอุทิศส่วน กุศลมาให้หนูกับลูก หนูกับลูกจะโซเดียมได้ไปผุดไปเกิดเสียที ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ” “ขอบคุณนะค่ะคุณน้า” เสียงใสๆ ของเด็กผู้หญิงตังขึ้น พร้อมกับยกมือ ไหว้ อย่างนอบน้อม เขาจะได้ว่าเขาเอามือขยี้ผมเด็กน้อยอย่างเอ็นดู พร้อมๆ กับ แสงสีเงินปรากฏรอบๆ ตัวของหญิงสาวและเด็กน้อย พร้อมทั้งหอบเอาร่างทั้ง สองลอยขึ้นยู่ทองฟ้าหายวับไป ทองสะดุ้งตื่น พบว่าจ้อยกำลังลุกนั่งอยู่พอดึจึง ถามว่าเป็นอะไรไปว่ะ จ้อย นอนไม่หลับเหรอ”“เปล่า! เผอิญกันไป กันแปลกๆ”“กันอะไรว่ะ” ทองถามอย่างสงลัยกันเห็นผุ้หญิงกับเด็กบนเรือนแหละ” จ้อยบอกอ้า! จรงหรือว่ะ” ทองร้องเสียงหลงเป็นอะไรไปว่ะ” ร้องซะลั่นเชียวข้าก็กันเหมือนกัน” แล้วทองก็เล่าความฝันของตัวเองให้จ้อยฟัง สรุป  อุปกรณ์นักสืบ แล้วทั้งสองคนฝันเหมือนกัน” จ้อยรำพึงเบาๆ เธอคงจะมาขอบคุณ และบอกลาเราว่ะ”ท่าจะจริงแฮะ ขอให้ไปสู่สุคติเถอะ” ทองยกมือท่วมหัวเอ้อ! ไม่มือะไรแล้ว นอนเถอะ จ้อยถอนหายใจพร้อมล้มตัวลงนอนรุ่งเช้า“พ่อครับ แม่ครับ พวกผมกลับก่อนนะครับ”ทุกคนยกมือ,ไหว้'พร้อมบอก ลา“โชคดีนะลูก ตั้งใจเรียนกันนะ แล้วว่างๆ อย่าลืมมาเที่ยวใหม่นะ รับรอง คราวหน้าไม่มีเรื่องแบบนี้อีกแน่”“ครับ” ทั้งหมดรับคำพร้อมกัน แต่ก่อนจะก้าวเท้าขึ้นรถยนต์ ทองและ จ้อยอดไม่ได้ที่จะหันไปมองที่เรือนแพ พร้อมเอยเบาๆ “ลาก่อนครับ ขอให้สู่สุคติ”ในการกระทำวิสามัญฆาตกรรมแต่ละครั้ง แน่นอนที่สุด! จะต้องมีชีวิตที่ต้อง ดับดิ้นไป แม้ว่าการกระทำดังกล่าวเป็นการกระทำในกรอบของกฎหมาย แต่ทาง ตรงกันข้ามวิญญาณที่ดับดิ้นจะยอมรับในสิงที่เกิดขึ้นหรือไม่ หากไม่ยอมรับ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น!พี่สำราญ เป็นเพื่อนร่วมงานรุ่นพี่ผมหลายปี พี่สำราญเป็นอีกคนหนึ่งที่ ผ่านชีวิตผ่านประสบการณ์มาอย่างโซกโซน ตลอดชีวิตของการรับราชการ พี่ สำราญจบการโรงเรียนพลตำรวจแห่งหนึ่ง ซึ่งสมัยนั้นพี่สำราญเล่าว่าใช้เวลาใน การปีกอบรมแค่ 6 เดือน จบจาก จีพีเอสดักฟังระยะไกล รงเรียนพลตำรวจก็ได้รับการบรรจุเข้ารับราชการ ที่สถานีตำรวจภูธรแห่งหนึ่งในภาคกลาง เป็นสถานีที่ถือว่ากันดารพอสมควร เล้น ทางที่จะเดินไปยังสถานี ยังคงเป็นถนนลูกรังหากเป็นฤดูร้อนถนนหนทางจะ เต็มไปด้วยฝ่นละอองสีแดงเถือกตลอดเล้นทาง หากเป็นฤดูฝนถนนหนทางจะ สำบากมาก ถนนจะเต็มไปด้วยหลุมและบ่อโคลนตม รถที่ใช้สัญจรไปมา มัก จะเป็นรถยนต์ที่


เครื่องติดตามรถยนต์

การทำงานแบบมืออาชีพจำเป็นต้องอาศัยความพยายามและประสบการณ์ที่สั่งสมมา

ข้อแรก บ้านไอ้ยะ ห่างจากรุงเทพไม่เท่าไหร่ แถมยังมีทางเลือกว่าจะ ไปรถประจำทางหรือรถไฟ ค่าโดยสารพวกเราพอจะล้ใหวข้อสอง เรื่องที่พัก อาหาร สะดวกสบาย เพราะที่บ้านไอ้ยะ มันมีเรือน- แพให้เช่า ถ้าเราไปอาจจะพักฟรีข้อสาม ธรรมชาติ สวยงาม เงียบสงบ เหมาะสำหรับพักผ่อน พวกเอ็ง ลองคิดดู พวกเราอยู่กรุงเทพฯ เจอแต่ฝ่นละออง มลภาวะเป็นพิษ  เครื่องดักฟังระยะไกล เราไปพักผ่อน นอนตกปลา เล่นน้ำในแม่น้ำ สูดอากาศบริสุทธิ้ พวกเอ็งคิดดู มันจะมีความสุข ขนาดไหน” พูดจบจ้อยก็ทำนัยน์ตาเหม่อลอยคล้ายคนที่ตกอยู่ในภวังค์ทองหรือชื่อจริงว่าสมค์กค์ซึ่งนั่งเงียบอยู่นานก็พูดถามความเห็นกับทุกคนว่าแล้วพวกเอ็งเห็นด้วยกับไอ้จ้อยหรือเปล่า ล่วนข้าเห็นด้วยเพราะพวก เราต้องประหยัดค่าใช้จ่าย เรื่องอาหารเราค่อยมาเฉลี่ยให้ไอ้ยะมันก็ได้และอีก อย่างหนึ่ง ยกเว้นไอ้ยะแล้ว ไม่เห็นมีใครเคยไปเที่ยวเมืองกาญจนัเลย ทั้งๆ ที่ อยู่ใกล้ๆ แค่นี้เอง” รืยะได้ฟังอย่างนั้นจึงได้บอกกับหมู่เพื่อนๆ ว่า“สำหรับพวกเอ็งทุกคน ถ้าไปเที่ยวที่บ้านข้านะ รับรองว่าพวกเอ็งจะไม่มี คำว่าผิดหวัง เพราะที่บ้านข้าหลังใหญ่โต แค่พวกเอ็ง 5-6 คนสบายมาก หรือถ้า ใครไม่อยากจะนอนพักบนบ้านใหญ่ จะนอนพักในเรือนแพในแม่นั้าหน้าบ้าน ของข้าก็ได้ เรือนแพว่างไม่มีใครพั“ถ้าอย่างงั้นเอาเป็นว่า ปีดเทอมนี้เราไปเที่ยวที่บ้านไอ้ยะกัน” นกหรือ ถวัลสรุป“แต่ เดี๋ยว! เฮ้ย ไอ้ยะ ไอ้เรือนแพของเอ็งนี่มันเป็นยังไงวะ มันเหมือน กับในหนังหรือเปล่า” ตรังถามรืยะอย่างลงลัย แต่ยังไม่ทันที่รืยะจะตอบก็ได้ ยินเสียง ดัง “โป็ก” เสียก่อน“ จีพีเอสติดตามตัวบุคคล ว่าไงยะ ทำข้อสอบได้รเปล่า’’ริยะยิ้มนิดๆ ก่อนจะเอ่ยว่า “เอ็ง ก็น่าจะรู้นี่หว่า ว่าในห้องเรียน ใครเก่งที่สุด แล้วพวกเอ็งละ”ทำได้ทุกคนเลยวะแปลกจริงข้อสอบออกตรงทับที่พวกเราติวกันเลยนะ” นกเป็นคนตอบแทนเพื่อนๆ ทุกคนถ้าพวกเราทุกคนทำได้หมดก็ดีนะซิ ปีดเทอมนี้พวกเราจะได้เที่ยวทัน ให้สนุก ไม่ด้องทเะวงเรองต้องมาสอบซ่อมอีก”'ริยะ'พูดพลางยิ้มอย่างมีความสุข “ตั้งแต่เรียนมา ก็เพิ่งจะมีครั้งนี้แหละ ที่สอบเสร็จแล้วjfสึกสบายใจที่สุด” จ้อยบอกพร้อมกับหัวเราะเบาๆ“ครั้งก่อนๆ พวกเรายังไม่รวมตัวทันเหมือนครั้งนี้ ครั้งนี้พวกเราอ่าน หนังสึอด้วยทัน ช่วยทันติว ผลมันก็เลยออกมาแบบนี้'แหละ” ริยะบอกเหตุผล พร้อมส่งสายตามองเพื่อนอย่างยอมรับในตัวทุกคนแล้วนี่! เราจะไปเที่ยวบ้านไอ้ยะกี่วันวะ ข้าจะได้บอกที่บ้าน” ปานซึ่ง ตั้งแต่ออกจากห้องสอบมา ไม่ได้พูดจาอะไรกับใครเลย เพราะมัวแต่ยืนยิ้มถาม ขึ้นมาลอยๆก็แล้วแต่พวกเอ็งนะ ที่บ้านข้าต้อนรับพวกเอ็งได้ตลอดไม่ว่าจะกี่วัน หรือ ทีอาทิตย์”ริยะบอกสันๆข้าว่าพักลัทอาทิตย์:นงก็น่า'จะพอนะ” ทองออกความเห็น“ข้าเห็นด้วยทับไอ้ทองว่ะ อาทิตย์นึงกำลังพอดี  เครื่องดักฟังมือถือราคาถูก จะได้มีเวลาไปอ^ทับ บ้านบ้างเดี๋ยวพ่อ-แม่จะงอน” จ้อยเห็นด้วยกับทองพวกลูกแหง่ ก็เป็นอย่างนี้แหละ ห่างพ่อกับแม่ไม่ได้” ปานอดที่จะพูด ขัดคอไม่ได้“เออซิวะ! ข้าไม่ได้แก่แดดเหมือนเอ็งนี่หว่า” จ้อยชักฉุนที่ถูกเพื่อนแซว “พอแล้ว พอแล้ว อย่ามัวเถียงทันเลย ตกลงพวกเอ็งจะไปรถไพ่หรือ โดยสารประ'จำทาง'ว่ะ”รียะ'โบกมือห้ามพร้อมทั้งถามความเห็นเพื่อนๆโธ่! ไอ้ยะไปไทรโยคบ้านเอ็งทั้งที่ไปรถโดยสารประจำทางก็เชยแย่ซิวะ” ทองหันบอกเพื่อน

เครื่องติดตามตัวบุคคล

โรงเรียนสอนหลักสูตรนักสืบเพื่อสร้างบัณฑิตให้สังคม

“เอ้ย! เป็นไปได้,ยัง!งว่ะ” ผมร้องเสืยงหลงด้วยความตกใจ “ก็เพิ่งจะไป งานกินเลี้ยงด้วยกันเพิ่งไม่กี่วันนี้เอง”“ก็มันเป็นไปแล้วหล่ะพี่ เมื่อสักครู่นี่เอง เห็นคนเค้าบอกว่าพี่แม้นเข้ามา ซื้อของในตลาดจะเอาไปขายที่บ้านพอถึงแยกตัดกับรางรถไฟไม่รู้พี่แม้นมองไม่ เห็นหรือไม่มอง ชนกับรถไฟที่กำลังแล่นมา ตายคาที่เลยพี่ นี่! ศพยังไม่ได้นำส่ง  ดักฟังระยะไกล โรงพยาบาล ยังอยู่ที่เกิดเหตุ คลุมผ้าเอาไว้ไปดูด้วยกันนะพี่” เดชาเล่าให้ฟังพร้อม ทั้งคะยั้นคะยอ ผมรีบเก็บแฟ้มเอกสาร บอกสันๆ กับเดชาว่า “ไป ไปดูด้วยกัน” แล้วผมกับเดชาก็ลงจากสำนักงานโดยผมนั่งช้อนท้ายรถจักรยานยนต์ของเดชาไป เมื่อถึงที่เกิดเหตุพบซาวบ้านจำนวนหนึ่งกำลังยืนมุงดูอยู่ด้วยความสนใจ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ปรากฏอุบัติเหตุลักษณะนี้ ผมสังเกตเห็นรอยเวรสอบสวน กำลังยืนถ่ายรูปและเขียนอะไรฃยุกฃยิกลงในสมุดปกแข็งที่อยู่ในมือ ถ้าผมทาย ไม่ผิด คงจะเป็นบันทึกการตรวจสถานที่เกิดเหตุ คลื่นความถี่ เลยออกไปประมาณ 100 เมตร พบรถไฟขบวนหนึ่ง จอดสงบนึ่งอยู่ โดยมี พรข.สองนายยืนให้ปากคำอยู่ใกล้ๆ กับขบวนรถไฟที่จอดสงบนึ่ง และบริเวณรีมทางรถไฟผมพบกับร่างๆ หนึ่งคลุม ทับไว้ด้วยผ้าปานสีขาว ผมจึงเดินแหวกยู่งชนเข้าไปเพี่อขออนุญาตร้อยเวรเปิด ผ้าออกดู เมื่อผมเปิดผ้าออกดู ผมก็พบภาพอันสยดสยองอย่างคาดไม,ถึง ศพ จีพีเอสไร้สาย  ของพี่แม้นดวงตาทั้งสองข้างยังคงเบิกโพลง แต่ไร้ซึ่งลมหายใจ เลือดไหลทะสัก ออกมาทั้งทางปากและจมุก สืรษะแหว่งหายไปซีกหนึ่ง แขนทั้งลองข้างหักห้อย บริเวณสำตัวขาดเหวอะหวะมองเห็นตับไตไล้พุงออกมาเรื่ยราด ขาข้างขวาขาด เสมอเข่า ส่วนขาข้างซ้ายกระดูกแตกเละ แทงทะลุออกมานอกเนื้อ กลิ่นคาวเลือด คละคลุ้งไปทั่วบริเวณ จนกระทั่งมืมือมาสะกิดผมเบาๆ“พี่ๆ ผมจะเก็บศพแล้ว” ผมหันไปมองพบเจ้าหน้าที่มูลนิธิสองสามคน ยืนอยู่ข้างหลังผมพร้อมกับถุงบรรจุศพ เขาบอกผมแล้วยิ้มให้ผมอย่างไมตริผม ก็ยิ้มตอบอย่างไมตริเช่นกัน“ตามสบายครับ แล้วจะเอาศพไปไว้ที่ไหน” เขาหันหน้าพร้อมกับซื้มือ ไปทางร้อยเวรสอบสวนผมว่าพี่ลองไปสอบถามผู้กองดีกว่าครับ เพราะผมก็ยังไม่ทราบเหมือน กันต้องรอผู้กองส่ง”ผมพยักหน้ารับแล้วเดินตรงไปหาผู้กองร้อยเวรสอบสวนซึ่ง ท่านก็ให้รายละเอียดกับผมเป็นอย่างดี ผมก็เลยถามว่า“ ดักฟังราคาถูก ผู้กองบอกทางบ้านพี่แม้นหรือยังครับ ผมสนิทกับที่บ้านพี่แม้นเป็น อย่างดี ถ้ายังไงให้ผมไปแจ้งให้ทราบดีมั้ยครับ” ผมอาสา แต่ผู้กองหนุ่มยิ้ม พร้อมกับส่ายหน้า“ขอบคุณมากครับพี่!” แต่ผมจัดให้สายตรวจไปแจ้งให้ทราบแล้ว ปาน นี้คงจะทราบแล้วละครับ” ผมพยักหน้ากล่าวขอบคุณอีกครั้ง แล้วชักชวนเดชา กลับสำนักงาน ก่อนจะขึ้นไปสำนักงานเดชาหันมาถามผมว่า

เครื่องติดตามตัว

ผู้ว่าจ้างให้งานนักสืบไปตามงานที่รับมอบหมาย

ชัยยืนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงบอกกับเชียรว่า “เอาชักตี 3 คืนนี้เลยเป็นไง เพราะคิดว่าคงจะไม่มืใครออกมาเพ่นพ่าน และลุงพรแกก็น่าจะนอนหสับสนิท ดีแล้ว“เชียรพยักหน้ารับรู้ไม่ว่าอะไร ชัยจึงกล่าวว่า“งั้นเราไปหาอะไรกินกันก่อน ดักฟังไร้สาย   ดีกว่า เพราะกว่าจะถึงเวลาก็อีกมากโข”ว่าแล้วทั้งสองก็พากันนั่งรถจักรยานยนต์ มุ่งหน้าเข้าตลาด เมื่อถึงร้านอาหารก็ลั่งอาหารมาดื่มกินกันเงียบๆ แล้วจู่ๆ เชียร ก็ถามชัยขึ้นมาว่า “เอ้ย! ชัย แล้วแผนการของเอ็งละเป็นยังไงในการเข้าปล้น ครั้งนี้” ชัยวางแก้วเหล้าลงแล้วอัดบุหรี่เข้าไปเต็มปอด ก่อนจะพ่นควันสีขาว ออกมาเบาๆ แล้วกล่าวว่า “ไม,ต้องมีแผนอะไร เพียงแค่มึงคอยดูต้นทางหน้าบ้าน ไว่ให้ดีก็แล้วกัน ล่วนที่เหลือเดี๋ยวกูจัดการเอง”เชียรพยักหน้าเข้าใจ และก็ไม,ได้ ถามอะไรต่อเพราะจวนจะได้เวลาทำงานครู่เดียวชัยก็เรียกเจ้าของร้านมาเก็บเงิน ค่าอาหารแล้วทั้งคู่ก็นั่งซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์หายไปในความมีดทางด้านลุงพร พ่อค้าขายลูกชิ้น หารู้ไม่ว่าอันตรายกำลังกล้ำกรายเข้า มาหาตัว กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่ ทันใดนั้นเองลุงพร ก็ต้องฝันสลายเมือ แขกซึ่งไม่ได้รับเชิญยามวิกาล เปิดมุ้งเข้ามาพร้อมกับมีดขาววับอยู่ในมือ ลุงพร คิดในใจมันคงไม่ได้มาดีแน่นอน จึงร้องถามไปว่า “มึงเป็นใครต้องการอะไร ลุง ไม่มีอะไรจะให้หรอก” แต่กลับโดนมันตะคอกกลับ “หุบปากซะไอ้แก่ ถ้าไม่อยาก เจ็บตัว บอกมาเดี๋ยวนี้มืงซ่อนเงินไว้ที่ไหน” ลุงพรผู้น่าสงสารได้แต่ยกมือไหว้ อ้อนวอน “ลุงไหว้หละ อย่าทำอะไรลุงเลย ลุงแก่แล้ว” อุปกรณ์ติดรถ  แต่สิงที่ได้ตอบแทนก็คือ “ตุ๊บ ตุ๊บ นี่แนะ นี่แนะ แก่แล้ว บอกมาเงินอยู่ไหน” ลุงไม่มีจริงๆ พ่อหนุ่ม ลุง ไม่โกหกพ่อหนุ่มหรอก “แต่ไอ้ชัยมันหาได้เชื่อไม่ มันตรงเข้ากระชากเสื่อที่ยู่นอน และแล้วสิ,งที,มันเห็น ก็คือเงินจำนวนหนึ่งซุกซ่อนอยู่ ตาของไอ้ชัยลุกวาวเพราะ เงินมันมีจำนวนไม่น้อย ไอ้ชัยตรงเข้าหยิบเงินจำนวนนั้นทันที ด้วยความเสียดาย เงินทำให้ลุงพรลืมตัวกระโดดเข้าแย่งเงินทันที แต่ทันใดนั้นเท้าอันหนาเตอะของ ไอ้ชัย ก็หวดเข้าเต็มชายโครงของลุงพรอย่างแรงเสียงตัง “ตุ๊บ” พร้อมกับเสียง ร้องอย่างเจ็บปวดของลุงพร “โอ๊ย” ทรุดลงนั่งตัวงอ ขณะที่ไอ้ชัยกำลังยืนนับ เงินอย่างใจเย็นอยู่นั้นลุงพรค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาลังเกตก็พบว่าเป็นไอ้ชัยนั่นเอง จึงร้องเรียกออกไป “ไอ้ชัย! นี่เป็นมึงเองหรือนี่ มึงทำกับถูได้ยังไงทั้งๆ ที่พ่อมึง กับกูก็รู้จักกันหา!“ไอ้ชัยสะดุ้งโหยงแต่พลันสายตาก็ปรากฏแววเหี้ยมโหดออกมา กล่าวเสียงดุตัน “ไอ้แก่! มึงรนหาที่เองนะทั้งๆ ที่กูไม่อยากจะทำร้ายมึง แต่มึง แล่หาเรื่องใส่ตัวเอง เพราะฉะนั้นอย่าอยู่เลยมึง” พูดไม่พูดเปล่ามีดสั้นอันขาว จีพีเอสติดตาม  วับก็เสือกแทงพรวดเข้าชายโครงของลุงพรเสียงตัง “ฉีก” พร้อมๆ กับเสียงร้อง “โอ้ย” อย่างเจ็บปวดของลุงพร ไอ้ชัยกระชากมีดออกมาจากร่างลุงพร พร้อมๆ กับสายเลือดที่พุ่งตามมีดออกเป็นลำยาว และแล้วร่างของลุงพรก็ค่อยๆ ทรุด ลงดวงตาเบิกโพลง ค่อยๆ ยกมือที'ลันชิ้หน้าไอ้ชัยด้วยนั้าเสียงอันกระท่อนกระ แท่นว่า “ไอ้ชัย ไอ้สารเลว มึงต้องไม่ตายดีแน่” ไอ้ชัยเลือดขึ้นหน้าเสียแล้ว ตรง เข้าไปกระหนั่าแทงร่างของลุงพรอย่างไม1ยั้ง จนร่างของลุงพร ผู้น่าสงสารแน่นิ่ง



เครื่องติดตามตัว

นักสืบที่ดีต้องมีเครื่องติดตามไว้ตลอด

เพื่อนคนนี้ก็ไปกับเพื่อนสามคน เธอเป็นสาวโลดไม่มีสามี คนทรง ทักว่าเพราะมีกรรมจึงไร้คู่ รวมทั้งเคยสร้างกรรมไว้มากเมื่อชาติที่แล้ว ก็แนะนำให้เปิดกรรมเพื่อลบกรรมเสียทุกอย่างจะดีฃึ้น ก็ทำตามเขา เสร็จแล้วกลับมาหลังจากเข้าพิธื จีพีเอสติดตัว ไปสองชั่วโมงเชื่อไหมว่าคุณแต๋วเพี้ยนไปเลย เหมือนคนบ้า หวาดกลัวอะไรสัก อย่างที่มองไม'เห็นกรีดร้องตอนดึก และมีอาการเหมือนผีเข้า ตาวาววับมองทุกคนตรงหน้าอย่างเกลียดชังและบอกว่าเป็นเจ้ากรรม นายเวรของร่างที่สิงอยู่นี่ ต้องการชีวิต หากไม่ทำบุญให้ ตามที่ต้องการ เพราะร่างที่สิงอยู่นี้ทำผิด เปิดกรรมแล้วปิดกรรมไม่ได้ จะสิงไปจนตาย หากไม่มีใครทำอะไรให้ผีตนนั้นบอกให้คุณแต๋วบวชเณรให้หนึ่งองค์และทำสังฆทานให้ เขาและกรวดนํ้าให้เขาด้วย โดยเรียกชื่อเขาเราก็เลยให้เพื่อนเอาตะกรุดที่ได้มาจากวัดบนดอยของหลวงพ่อ สิโพไปคล้องคอคุณแต๋วในตอนที่ผีสิงทันที ปรากฏว่าเพื่อนมาบอกว่าได้ผล ผีไม่เข้าหลายวันแล้ว ผู้เชียนก็เลยแนะนำให้ไปทำบุญตามที่เขา ต้องการ ซึ่งได้ความแต่แรกว่าต้องไปทำสังฆทานสดให้เขา และบวช เณรให้เขาหนึ่งองค์อัลตร้าโซนิค  เขาจะลดกรรมและอโหสิกรรมให้คุณแต้วลางานหาหลานมาบวชทันทีและทำสังฆทานให้เขาก่อน จะกรวดนํ้าตามที่ผีสั่งทันที และเรียกเขามารับส่วนบุญที่ตั้งใจทำให้ กรวดนํ้าแล้วคุณแต๋วก็เป็นลมเลยด้วยความโล่งใจ ด้วยมั่นใจว่ากรวด นั้าแล้วถึงเจ้ากรรมนายเวรคนนั้นแน่นั่น ดักฟังไร้สาย เองการกรวดนํ้านั้นดียิ่ง เพราะบางคนไม่รู้ว่าการกรวดนํ้านั้น เป็นการอุทิศบุญที่ถึงผู้รับอย่างแน่นอน พระแม่ธรณีจะนำบุญไปให้แก่ คนที่เราอุทิศให้บางคนอาจจะไม่เชื่อ เพราะไปจำมาผิดๆ ว่า ทำบุญไม่ต้อง กรวดนํ้า เพียงนึกในใจก็ได้บุญแล้ว ก็อยากจะบอกว่าไม่เชื่อก็ช่างเถิด เราจะสอนคนที่เชื่อเท่านั้น เพราะทั้งกำนันและทั้งผู้เขียนเองก็เชื่อเรื่อง การกรวดนํ้าอุทิศบุญไปให้แก1พ่อแม่บรรพบุรุษและเจ้ากรรมนายเวร ของเราโดยเฉพาะผู้เขียนนั้นได้พบมากับตัวเองเลยทิเดียวครั้งนั้นไปเที่ยวบ้านเพื่อน และไปค้างที่บ้านนั้นโดยไม่ออกไปพัก โรงแรม เพราะเห็นว่าบ้านเพื่อนอยู่ในหุบเขาที่เงืยบลงบ ตื่นเช้าก็อยาก จะเห็นเมฆหมอกลอยเหนือยอดไม้ที่บ้านเพื่อน และคืนนั้นก็ฝันเห็นผู้คน ที่ตายไปแล้วหลายคนมาขอส่วนบุญ คงเห็นว่าเราชอบทำบุญและมีบุญ ติดตัวอยู่มากนั่นแหละเลยมาขอ ก็ฝันหลับ ๆ ตื่นๆ จนรุ่งเข้าก็ถามเพื่อน ว่ามี ติดตามตัว พระมาบิณฑบาตบ้างไหม เพื่อนว่ามี เราก็หาของใส่บาตร แต่ไม่มี ก็พอดีมีนมอยู่ในกระเป๋าเดินทางของเราลามกล่อง ผู้เขียนเลยเอามาใส่ บาตร พอดีมีพระเดินมาสามองค์ เลยได้ครบพร้อมกับปัจจัยอีกองค์ละ หนึ่งร้อยบาท เป็นบุญที่ผู้เขียนตั้งใจมาก เมื่อทำเลรีจก็รีบไปตักนํ้ามา ขันหนึ่ง ออกไปกรวดที่หน้าบ้านเลยพอหยดนั้าลงดิน ก็พูดเสียงดัง พอได้ยินว่าข้าพเจ้านางสาวนี้.... ขออุทิศบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำในวันนี้ และในอดีตชาติ ทั้งชาติที่แล้วและในชาตินี้อุทิศให้แก่บรรดาท่านที่มา








เครื่องติดตามตัว

บริการนักสืบมืออาชีพ

ตอนนั้นมีโรงเรียนมัธยมอยู่ไม่ไกลบ้านนัก ขื่อโรงเรียนทวีวัฒนา แม้จะเป็นแค่ลูกลาวชาวนา แต่เธอก็ใฝ่ใจมากในการที่จะเรียนหนังสือ ดักฟังไร้สาย  ตอนที่เรียนประถมศึกษาไปเรียนไกลที่โรงเรียนศาลาธรรมลพย์ ศาลายา และมาต่อที่โรงเรียนคลองทวีอีกก็พยายามเรียนจนจบปอสี่ และมาต่อจนจบมอหกที่โรงเรียนทวีวัฒนาพ่อและแม่ไม่เคยว่าลูกสาวที่อยากเรียน ขอเพียงทำหน้าที่ให้ ครบถ้วนก็ไปได้ สมคิดตื่นตี่สามดีสี่ทุกวัน ทำอาหารแต่เช้ามีดให้พ่อ แม่และถวายพระ ก่อนจะจัดแจงทุกอย่างให้พ่อแม่ให้พี่ชาย ในตอน เรียนหนังสือนั้น ต้องตื่นตีสาม เพราะต้องดูน้องให้แม่ด้วย ในตอน เรียนก็พยายามจะไม่ง่วง เพื่อนกินข้าวเที่ยงแล้วไปเล่นสนุกสนานแต่ สมคิดขอไปแอบนอนในห้องเรียนก่อนทุกวัน และก็เรียนจนจบมอหก  สายลับ จนได้นั่นแหละลมคิดในวัยเด็กนับตั้งแต่ถือกำเนิดมา พอเริ่มทำงานได้ก็ช่วย พ่อแม่มาตั้งแต่นั้นและไม่เคยขาดเลยสักวันเดียวในการช่วยพ่อแม่ของ ตนเอง แม้ในวันพระย่ากับยายจะชวนไปวัดถือศึลก็ไปกับย่ายายได้ โดยที่พ่อแม่ไม่ห้าม ตอนเด็กนั้นหากวันพระมาถึง เธอจะเตรียมหาขุด ขาวไว้เพี่อเดินทางไปวัดกับย่าและยาย ที่ต้องชวนหลานลาวไปด้วยทุก ครั้ง พี่ชายที่ขื่อสมนึกนั้นมีหน้าที่ดูแลพ่อแม่และน้องคนเล็ก หากเธอ ต้องไปวัดกับยายเกิดเป็นคนชาตินี้บุญนักแล้ว เราต้องสร้างบุญเอาไว้ชาติหน้า ด้วย จะได้ไปเสวยผลบุญของเราอีกชาติต่อไป เอ็งต้องหมั่นทำบุญ รักษาศืล บุญจะช่วยลบล้างกรรมเก่าให้เบาบาง” ย่าจะสอนจะบอกเรื่องบุญแบบนี้เสมอ อุปกรณ์จีพีเอส  ส่วนยายก็เช่นกันบุญนั้นเราต้องทำด้วยใจศรัทธานะหลาน อย่าสักเพียงว่าเห้น ใครทำบุญที่ไหนก็ไปตามเขา เขาสร้างพันบาทเราก็ต้องพันบาทตาม เขา เราต้องอย่าเบียดเบียนตัวเราเองด้วย ทำพอดีๆ พอดี จะได้บุญ กว่าการทำเอาหน้าเอาตา ทำน้อยๆ แต่ทำสมํ่าเสมอ ตั้งใจทำบุญจะ มาเอง อยากได้อะไรก็อธิษฐาน จะสมปรารถนา คนเราทำบุญต้อง ได้บุญ1,คำพูดของยายของย่าที่ว่า ทำบุญต้องได้บุญ ทำบุญรักษาศีล'จะ ช่วยลบล้างกรรมเก่าคนเราได้ ก้องอยู่ในหูในความรู้สึกของเธอตลอด เวลา เธอทำตามที่ย่าและยายสอนมาตลอด ทำและคิดเสมอว่าทำดี ต้องได้ดี ทำบุญต้องได้บุญช่วยไม่บีใครที่ไหนทำบุญแล้วไม่ได้บุญหรอก ิ จีพีเอสไร้สาย หากว่าเราตั้งใจจริงในการทำตัวอย่างการสร้างบุญสร้างกุศลและสร้างความดีบีให้สมคิดเห็น ทุกวันในวัยเด็ก พ่อแม่ใส่บาตรตอนเช้า ปูย่า และตาที่เปีนกำนันก็สร้าง

เครื่องติดตามตัว

ผู้เป็นเจ้าจะต้องมีการอบรมและคัดเลือก

สิ่งที่เป็นจุดบอดที่หลายๆ คนทำกับลูกค้า    แล้วลูกค้าเกิดความไม่พึงพอใจขึ้นมาก็คือ ทำตัวเหนือกว่าลูกค้า อย่าลืมว่าลูกค้าไม่ ว่าเขาจะเป็นอย่างไร แต่เขาก็คือคนที่เอาเงินมาให้เรา เราจะไปดูถูก มองว่าเราเป็นคนรวยกว่า ติดตามตัว  สูงกว่าไม่ได้  เพราะจะสร้างทัศนคติที่ไม่ดี ต่อตัวเราและสินค้าของเรานั่นเอง แต่หากว่าเป็นในทางตรงกันข้าม เรามองลูกค้าในฐานะที่อยู่สูงกว่าเรา แน่นอนล่ะว่าลูกค้าก็จะประทับใจ ในบริการของเราอย่างแน่นอนนอกจากนี้จุดบอดของการบริการกับลูกค้าอีกประการหนึ่งก็คือ การนำสิ่งของที่ลูกค้าไม่ต้องการหรือไม่เหมาะกับลูกค้าไปขาย เพราะ ลูกค้าจะรู้สึกว่าเรายัดเยียดของให้กับเขาจนเกินไป และเขาก็จะรู้สึก แย่ๆ กับเราและสินค้าของเรา สินค้าที่ไม่เหมาะกับลูกค้าก็เช่นกัน อย่าง เช่น หากว่าเราขายเสื้อผ้า เราก็ควรจะเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะกับลูกค้าให้ กับเขา เพราะเมื่อเขาใส่แล้วสวย ก็จะมีแนวโน้มว่าเขาจะกลับมาซื้อ เสื้อผ้าที่ร้านของเราใหม่ เพราะรู้สึกว่าเขาใส่แล้วดูดีกว่าใส่เสื้อผ้าร้าน อื่นๆ สัณญาณนั่นเอรู้จักสร้างลูกค้าประจำสิ่งที่ทำให้ร้านค้าของเราสามารถตั้งอยู่ได้ก็คือ การที่เรามีลูกค้า ประจำ เพราะเขาจะมาซื้อของที่ร้านของเราเป็นประจำ นอกจากนี้ ลูกค้าประจำยังมีโอกาสสูงที่จะนำเอาลูกค้าใหม่ๆ ซึ่งอาจจะเป็นญาติ เพื่อน หรือว่าคนอื่นๆ ที่เขารู้จักมาเป็นลูกค้าประจำของเราอีกต่อหนึ่ง ก็เป็นได้ เป็นการสร้างโอกาสการค้าขายให้เพิ่มขึ้นอีกด้วยสิ่งที่สร้างความประทับใจให้กับลูกค้า นอกจากจะเป็นสินค้าแล้ว การพูดคุยหรือบริการก็สำคัญ หมัดที่จะช่วยทำให้ลูกค้าประจำของเรา อยู่กับเราหรือประทับใจเราก็คือ การที่เราสามารถจำหน้าหรือชื่อของ ลูกค้าได้ แม้ว่าลูกค้าคนนั้นจะมาชื้อของเพียงครั้งเดียวก็ตาม เพราะ ว่าทุกคนนั้นอยากจะเป็นคนสำคัญของคนอื่น ดังนั้นการที่เราจำหน้า และชื่อได้ ก็จะทำให้ลูกค้ารู้สึกว่าเขาเป็นคนสำคัญนั่นเองท่ารุรกิอเล็ทๆ  ดักฟังรถ 0ฟานไร Iให้เติบโตและรวยแว I การสร้างลูกค้าประจำนี้ นอกจากจะใช้ระยะเวลาในการสร้าง แล้ว สงที่สำคัญก็คือ การมีมนุษยสัมพันธ์นั่นเอง ชึ่งก็จะช่วยให้การ สร้างลูกค้าประจำง่ายขึ้น ในบางครั้งก็จะต้องอาศัยการฝึกฝนเช่น เดียวกันยอมลดราคาให้ลูกค้าบ้างบางคนนั้นไม่ยอมที่จะลดราคาให้ลูกค้าบ้างเลย    แถมเวลาลูกค้าต่อของก็ทำหน้าบึ้งใส่อีกต่างหาก เช่นนี้เป็นการไม่ดีต่อกิจการ ของเราเลย เพราะจะทำให้ลูกค้ารู้สึกไม่ดีและไม่อยากจะมาชื้อของที่ ร้านของเราอีกการตั้งราคาของสูงนิดเดียว (ขอยํ้าว่านิดหน่อย) แล้วลดราคา ให้ลูกค้าก็จะช่วยทำให้ลูกค้ารู้สึกดี รู้สึกเหมือนกับเป็นผู้ชนะ หรือ แม้แต่การเอ่ยปากลดให้กับลูกค้าประจำเอง  จีพีเอสไร้สาย ก็จะเป็นการชื้อใจลูกค้าได้ เช่นเดียวกัน สำหรับเจ้าของกิจการบางคนที่ไม่ยอมลดราคาเลย แม้ว่า จะดูหนักแน่น แต่ก็เป็นผลเสียได้เช่นเดียวกัน การลดราคาให้ลูกค้า จึงเป็นวิธีการง่ายๆ ในการชื้อใจทำให้เขากลับมาชื้อของเราใหม่นั่นเองคุยกับลูกค้าบ้างการพูดคุยกับลูกค้า แม้เพียงแต่เป็นถ้อยคำไม่มาก แต่ก็อาจ จะทำให้ลูกค้าจดจำเราและร้านของเราได้ ซึ่งการพูดคุยนั้นอาจจะเป็น เรื่องที่เกี่ยวช้องกับสินค้าของเราหรือไม่ก็ตาม อาจจะเป็นการพูดเชื่อม

เครื่องติดตามตัว

เพิ่มความชำนาญด้วยเครื่องดักฟังและอุปกรณ์ชุดสืบสวน

ตามปกติแล้ว การพูดจากันอย่างจริงใจไม่ปิดบังอำพรางนั้น ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีและสมควรยิ่ง เพราะจะท่าให้ผู้พูดได้รับความนิยม  ดักังไร้สาย นับถือว่าเป็นผู้มีความเปิดเผยและเป็นมิตร แต่ในการทำธุรกิจนั้น การ บอกกล่าวข่าวสารหรือเรื่องราวทั้งหมดในวงสนทนา กลับเป็นสิ่งที่ไม่ ควรท่าอย่างที่สุด และถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดเลยที่จะท่าเช่นนั้นการทำธุรกิจนั้นแวดวงข่าวสารต่างๆ ควรถือว่าเป็นความลับ และหากจะมีการบอกกล่าวกันก็ควรมีผลประโยชน์ที่เหมาะสมมาแลก (ซึ่งก็คือหัวใจหลักในการเจรจาธุรกิจนั้นเอง)    เราจึงต้องเรียนรู้และคำนึงถึงวิธีการปล่อยข่าวสารในช่วงเวลาที่เหมาะสม ด้วยวิธีการอัน แยบยล และไม่เปิดโอกาสให้ใครมาฉวยผลประโยชน์จากข่าวสารต่างๆ จากเราได้สัจจร:เป็นเครื่องคุ้มครองตนแม้จะมีกลยุทธ์หรือเล่ห์เหลี่ยมในการเจรจาธุรกิจมากเพียงใด แต่สิ่งที่เราควรยึดถือที่สุด ก็คือสัจจะที่เราได้ให้ไว้แก่คู่เจรจา โดย สัจจะที่ว่านี้ ไม่ได้หมายความแค่คำสัญญาที่เราได้ให์ไว้เป็นมั่นเป็น เหมาะ แต่หมายรวมถึงคำพูดธรรมดาหรือคำพูดลอยๆ ที่เราได้กล่าว ออกไปในขณะที่กำลังเจรจาธุรกิจด้วย เช่น หลังจากที่เราสนทนา ธุรกิจเสร็จแล้วและได้พูดคุยเรื่องอื่นกัน เราได้รู้ว่าคู่เจรจาของเราชอบ ต้น"[ปิยเซียน จึงบอกเขาไปว่าคราวหลังที่พบกันเราจะนำต้นโปัยเซียนที่ บ้านมามอบให้แก่เขาทั้งๆ ที่เรื่องโปัยเซียนนี้!ม่ได้เกี่ยวข้องกับข้อตกลงทางธุรกิจ เลยก็ตาม ซึ่งหากเราจะหลงลืมไม่ได้นำมาให้ในคราวหลัง ฝ่ายเขาเอง ก็คงไม่อาจจะว่าอะไรหรือไม่อาจกล่าวทวงเราได้อย่างเต็มปาก แต่เขาก็ จะลดความเชื่อถือในตัวเราลงทันทีแต่ในทางตรงกันข้าม หากเรานำโป็ยเซียนมาให้ตามที่เคยกล่าว ก็เท่ากับว่าเราสนใจแม้กระทั่งเรื่องที่นอกเหนือจากธุรกิจ    อุปกรณ์ขนาดเล็ก  นั่นย่อมหมายถึงความใส่ใจและมิตรภาพ ด้งนั้น หากมีใครมากล่าวร้ายเราให้ เขาฟังในภายหลัง เขาก็ยังจะเชื่อถือเราต่อไป เพราะการกระทำของเรา เป็นเครื่องบอกแก่เขาแล้วว่าเราเป็นผู้ที่เชื่อถือได้ ต้องรูธรรมเนียมการรู้จักธรรมเนียมนั้นเป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะธรรมเนียม หรือค่านิยมที่ได้รับการยอมรับกันว่าดีหรือใซได้ในที่ที่หนึ่งอาจจะใซไม่ ได้กับอีกที่ก็เป็นได้ ยกตัวอย่างเช่นที่ประเทศเกาหลีนั้น ค่อนข้าง ยึดถือธรรมเนียมการดื่มและสังสรรค์!นการติดต่องานมาก และจะ ถือว่าเป็นการเลียมารยาทและผิดแบบแผนวัฒนธรรมของเขา หากเรา ปฏิเสธค่าเชิญชวนไหไปร่วมเลี้ยงสังสรรค์ เพราะว่าในขณะที่มีการกิน ดื่มนั้น ก็จะมีการสนทนาธุรกิจการงานควบคู่กันไปด้วย ซึ่งพอรู้ ธรรมเนียมนี้แล้ว เราก็สามารถวางแผนการรับมือได้อย่างสะดวก และ ควรเตรียมท้องให้ว่างไว้สักหน่อย เพราะถ้าเป็นชาวเอเชียด้วยกันแล้ว นั้น เขาก็จะเลี้ยงรับรองเราอย่างนานจนไปเลิกเอาก็เมื่อติ 3 ตี 4 เลย ทีเดียว แต่หากเป็นชาวตะวันตก คนเกาหลีจะเลิกงานเลี้ยงประมาณ ห้าทุ่มกว่าๆ เท่านั้นสนใจการเมองไต้ แต่ต้องมุ่งมั่นค้าขาย เป็นหลักเรามักเห็นว่า    เมื่อคนผู้หนึ่งสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวจนสามารถรํ่ารวยได้แล้ว มักมีความคิดที่จะขยับขยายเส้นทางของตน และครอบครัวไปสู่เส้นทางอื่นที่ต่อไป เช่น ติดตามรถ  แวดวงการเมือง เป็นต้น แต่กระนั้น หากเรามีโอกาสสร้างเนื้อสร้างตัวได้จริง เราก็ควรที่จะมุ่ง มั่นในเรื่องการค้าขายต่อไปเช่นเดิมจะดีกว่า เพราะกว่าที่เราจะมาถึง จุดนี้!ด้ ประสบการณ์และช่องทางต่างๆ ได้สอนเราแล้วว่า ย่อมไม่ได้สิ่งเหล่านี้มาง่ายๆ และหากเราเอาทุนรอนและเงินตราที่มาจากการ สร้างเนื้อสร้างตัวมาใช้เพื่อตอบสนองความต้องการในการมีอำนาจทางการ เมือง โดยไม่

เครื่องติดตามรถ

สมาคมแห่งหนึ่งได้เปิดรับสมาชิกเพิ่มเพื่อฝึกให้เป็นนักสืบ

จ้างเขาในสมัยที่ทำงานออฟฟิศ    เพราะนายทุนหรือนักธุรกิจชื่อดังหลายท่านก็มักจะมีจุดเริ่มต้นมาจากธุรกิจเล็กๆ ที่ไม่มีใครเหลียวแล มาก่อนเสมอตื่นตัวอยู่ตลอดนอกเหนือจากความกล้าในการเริ่มต้นหรือลงทุนแล้ว  ติดตามตัวขนาดเล็ก จำเป็น อย่างยิ่งที่เราจะต้องเป็นผู้ตื่นตัวอยู่เสมอ และรู้จักมองหาช่องทางใน การทำธุรกิจเชิงสร้างสรรค์อยู่ตลอดเวลา โดยดูจากปัจจัยแวดล้อม เช่น การตลาด สภาพเศรษฐกิจ และความสนใจของผู้คนในสังคม เป็นตัวตั้ง หรือหากมีการคำนวณมามากพอและมองเห็นช่องทางที่ยัง ว่างอยู่ที่เราจะสามารถทำธุรกิจนันๆ ได้ ก็จงรีบแย่งชิงพืนทีทีจะนำ เสนอจุดขายก่อนใคร เพื่อสร้างภาพลักษณ์ความเป็นผู้นำของสินค้า และบริการเหล่านั้น อันจะเป็นผลดีต่อการทำกำไรและการได้รับการ จดจำไปในระยะยาวเข้าสังคมอยู่เสมอบางคนอาจถือคติที่ว่า ยามที่ล้มเหลว อับจน หรือประสบ ความสำเร็จช้ากว่าคนอื่น ก็ไม่ควรที่จะเสนอหน้าไปงานเลี้ยงสังสรรค์ พบปะเพื่อนฝูงหรือสมาคมตามงานต่างๆ ด้วยอาจเป็นเพราะความ อับอาย ไม่มีเงินทอง หรือเพราะความมุ่งมั่นที่จะดำเนินการต่อไป อย่างลำพังด้วยความเด็ดเดี่ยวก็ตามแต่โดยไม่ง้อเพื่อนฝูง แต่นั่นเป็น วิธีที่ผิดอย่างยิ่ง เพราะหากเราไม่ไปหาสมัครพรรคพวกแล้วนั้น เราก็ จะพลาดข่าวสารหรือข้อมูลดีๆ ในการทำมาหากินอันจะเป็นประโยชน์ แก่เราได้ และส่วนใหญ่แล้ว ผู้ที่ได้ชื่อว่าเพื่อนกันนั้น ก็ย่อมมีความ ปรารถนาดีที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลกันอยู่แล้ว    จึงไม่นำแปลกหรือน่าอับอายแต่อย่างใด ถ้าเราจะได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนฝูงเรื่องการ งานให้ความลำ คัญกับนามบัตรการใช้นามบัตรเป็นธรรมเนียมที่นักธุรกิจและคนทำงานทั่วไป มักใช้ในการแนะนำตนเองหรือเป็นตัวแทนของตนเสมอ  ดักฟังมือถือ ซึ่งในสมัยก่อนนั้นมักนิยมใช้นามบัตรขนาดที่ค่อนข้างใหญ่สักเล็กน้อย จนมา นิยมใช้ขนาดมาตรฐานเช่นในปัจจุบันด้วยความที่นามบัตรเป็นสิงที่ใครๆ ก็ใช้กันทั่ว เราจึงจำเป็นที่ จะต้องสนใจในรายละเอียดของนามบัตรของเรา เพราะนามบัตรนัน เป็นตัวแทนของเราในการเจรจา เราจึงควรใช้นามบัตรชนิดที่มีความ  พิเศษในตัวเองเพื่อให้ผู้ที่ได้รับนั้นจดจำ เช่น ใช้กระดาษเนื้อดีพิมพ์ ตัวอักษรนูน ใช้สีหรือมีการออกแบบที่งดงามเป็นพิเศษ    และมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยอาจทำเฉพาะนามบัตรของเราหรือของทั้ง องค์กรเลยก็ได้ เพราะการมอบนามบัตรแก่ผู้ที่เหมาะสมนั้น ล้วนถือ เป็นประโยชน้[นการทำธุรกิจทั้งสิ้นข้อสำคัญอีกประการหนึ่งก็คือ    หลังจากที่เราได้รับนามบัตรจากคู่ค้าแล้วนั้น เราก็ควรที่จะแสดงความใส่ใจโดยการดูนามบัตรที่ เขามอบให้ในทันที ด้วยทำทีที่พิจารณ,าอยู่ชั่วครู่ หรืออาจกล่าวชม นามบัตรที่งดงามเป็นพิเศษของเขาก็ได้ (หากมันเป็นเช่นนั้นจริง ไม่ใช่ การเสแสร้ง) เพราะหากเราได้รับนามบัตรมา แล้วรีบเก็บนามบัตรลง กระเป๋าทันทีโดยไม่มองดูเลยนั้น จะเป็นการเสียมารยาทอย่างมาก และ จะทำให้คู่ค้ารู้สึกไม่ดีกับเราไปด้วยกล้าเปลี่ยนแปลงเมื่อเริ่มล้าวหน้าเมื่อเราทำธุรกิจจนประสบความสำเร็จมาขั้นหนึ่งแล้ว เราควร ใช้ประโยชน์จากผลกำไรที่ได้นั้น มาแบ่งใช้ในการลงทุนธุรกิจที่เรามี
ให้เติบโตและรวยเร็ว ^ ความสนใจเพิ่มเติม หรือนำมาใช้ลงทุนในธุรกิจที่ส่งเสริมกับธุรกิจเดิม ของเรา ทั้งนี้ อุปกรณ์ไร้สาย เพราะหากว่าเราหยุดนิ่งแล้วมัวแต่ชื่นชมในความสำเร็จ เบื้องต้นที่ได้มา เราก็ไม่อาจขยายกิจการให้ใหญ่โตกว่าที่ควรจะเป็นไป ได้ เช่น สมมติว่าเราเปิดร้านอาหารจนเป็นที่ยอมรับของลูกค้าจนมีชื่อ เสียงแล้ว ก็ควรใช้ชื่อที่ได้รับนี้!ปเปิดสาขาอื่นทันที เพื่อขยายโอกาส ทางการค้า และรองรับความต้องการของลูกค้าที่มากขึ้นและการเปลี่ยนแปลงในการทำธุรกิจ ไม่ควรยึดถือที่จะทำใน ช่วงที่ธุรกิจของเราประสบความขาดทุนหรืออยู่ในช่วงยํ่ๅแย่ เพราะ หากว่าเราทำในช่วงนั้น พลังสมอง พลังแรงกาย แรงใจจะอยู่ในช่วง หดหาย ทำให้ขาดวิสัยทัศนี้!นการดำเนินกิจการ และจะพลอยเป็นว่า การเปลี่ยนแปลงที่เราได้ทำลงไปนั้นต้องฝากไว้กับโชคชะตามากกว่า ความสามารถหรือโอกาสทางการค้าที่ได้สั่งสมมาตลอด

เครื่องติดตามตัว